Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2017 r., sygn. III SA/Wa 2330/15

Podatki inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Honorata Łopianowska (sprawozdawca), sędzia WSA Anna Sękowska, Protokolant referent stażysta Joanna Wodzińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2017 r. sprawy ze skargi P. R. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu zabezpieczenia na majątku podatnika należności podatkowych 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz P. R. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W rozpoznawanej sprawie spór dotyczy postawienia Dyrektora Izby Skarbowej w W. [...] czerwca 2015 r. o nr [...] utrzymującego w mocy - po rozpatrzeniu zażalenia P. R. [dalej: "Skarżący"] - postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z [...] marca 2015 r., nr [...], którym to postanowieniem Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. przedłużył termin zabezpieczenia do dnia 18 czerwca 2015 r. dokonanego na majątku zobowiązanego na podstawie zarządzenia zabezpieczenia z 19 września 2013 r. nr 35/2013.

W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. powołał się na brzmienie art. 159 § 1 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji [tekst. jedn. z 2014 r., poz. 1619 z późn. zm.] w brzmieniu obowiązującym do 21 listopada 2013 r., zgodnie z którym organ egzekucyjny na żądanie zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2, uchyla zabezpieczenie, jeżeli wniosek o wszczęcie postępowanie egzekucyjnego nie został zgłoszony w terminie 30 dni od dnia dokonania zabezpieczenia należności pieniężnej, a w terminie 3 miesięcy od dokonania zabezpieczenia w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 33a i 33b ustawy Ordynacja podatkowa lub w art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne, lub zabezpieczenia obowiązku o charakterze niepieniężnym. Organ I instancji podkreślił, że stosownie do treści § 2 tego przepisu, termin określony w § 1 może być przez organ egzekucyjny przedłużony na wniosek wierzyciela o okres do 3 miesięcy, jeżeli z uzasadnionych przyczyn postępowanie egzekucyjne nie mogło być wszczęte, jednakże termin wszczęcia postępowania egzekucyjnego co do obowiązku o charakterze niepieniężnym może być przedłużony tylko o okres do 3 miesięcy. Organ pierwszej instancji podał, że stosownie do art. 123 ust. 1 ustawy z 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych [Dz.U. z 2013 r., poz. 1298], do postępowań egzekucyjnych w administracji, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, mają zastosowanie przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2-6, przy czym ust. 2-6 nie mają zastosowania w sprawie, co oznaczało - zdaniem organu - że zastosowanie znajdowała ogólna reguła z art. 123 ust. 1 powołanej ustawy, skutkująca zastosowaniem art. 159 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w brzmieniu sprzed zmiany. Organ podkreślił, że wnioskiem z 17 marca 2015 r. Samodzielny Referat Postępowań Podatkowych Urzędu Skarbowego w W. zwrócił się o przedłużenie terminu zabezpieczenia do 18 czerwca 2015 r. dokonanego na majątku Pana P. R., z uwagi na brak prawomocnej decyzji określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r., co powoduje, że niemożliwe było przedłożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.