Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 maja 2017 r., sygn. IV SA/Wa 98/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 maja 2017 r. sprawy ze skargi R. K. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 35 ust. 3 ustawy o drogach publicznych oraz art. 138 §1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku R. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...] sierpnia 2016 r. o odmowie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji kontroli pojazdów wraz z samoobsługową dwustanowiskową automatyczną myjnią samochodową (z wykluczeniem stanowisk do naprawy samochodów i do wymiany płynów samochodowych) oraz budowie zjazdu publicznego z drogi krajowej na teren działki nr [...] położonej w m. Z. , gmina S., przy drodze krajowej nr [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że Burmistrz S. wystąpił pismem z dnia [...] sierpnia 2016 r. o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy dla wyżej opisanej inwestycji. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2016 r. odmówił uzgodnienia projektu ww. decyzji. Postanowienie to zaskarżył skarżący, składając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia [...] lipca 2012 r. wskazując, że nie znajduje podstaw do uzgodnienia przedłożonego mu projektu decyzji. Z projektu przedłożonej decyzji o warunkach zabudowy (pkt II 3 g) wynika, że obsługa komunikacyjna planowanej inwestycji została określona w sposób warunkowany, bo przez projektowany zjazd publiczny z drogi krajowej nr [...] do działki nr [...], co jest niedopuszczalne. W sytuacji gdy teren inwestycji nie posiada wymaganego bezpośredniego dostępu do drogi publicznej nr [...] ( brak urządzonego zjazdu publicznego czy zapewnienia zarządcy drogi na lokalizację takiego zjazdu), ani pośredniego dostępu do tej drogi, uzgodnienie projektu omawianej decyzji nie było możliwe. Podstawę prawną tego uzgodnienia stanowi art. 35 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, zgodnie z którym zmianę zagospodarowania terenu przylegającego do pasa drogowego, w szczególności polegającą na budowie obiektu budowlanego lub wykonywaniu innych robót budowlanych, a także zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, zarządca drogi uzgadnia w zakresie włączenia do drogi ruchu drogowego spowodowaną tą zmianą. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie R. K. zaskarżonemu postanowieniu zarzucił nienależyte rozpatrzenie sprawy, złą interpretację art. 61 ust.1 u.p.z.p. i sformułowania w niej zawartego ‘teren ma dostęp do drogi publicznej" oraz naruszenie art. 7 k.p.a.. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i postanowienia wydanego w I instancji oraz zasądzenie kosztów sądowych wg norm przepisanych. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.