Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2017 r., sygn. VI SA/Wa 135/17

Zawody prawnicze

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant ref. Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2017 r. sprawy ze skargi I. w L. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Sprawiedliwości (dalej także organ) ww. decyzją z [...] grudnia 2016 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 w związku z art. 127 § 3 i art. 105 Kpa oraz w związku z art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2016 r. poz. 1138 ze zm.; dalej ukse.), po rozpatrzeniu wniosku Izby Komorniczej w L. (dalej Izba, strona skarżąca) o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Sprawiedliwości z [...] października 2016 r. o powołaniu M. J. (dalej też zainteresowana, kandydatka) na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w S., umorzył postępowanie odwoławcze.

We wskazanym wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Izba podniosła, powołując się m.in. na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 22 września 2014 r. II GPS 1/14 dotyczącą pozycji izby notarialnej w sprawach powołania/odwołania notariusza, że winna być uznana za stronę w postępowaniu o powołanie na stanowisko komornika sądowego. Samorządy zawodowe, a do takich należy samorząd komorniczy, reprezentują osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawują pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów

w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Stąd samorząd zawodowy powinien mieć wpływ na decyzje dotyczące wskazywania osób, którym powierza się wykonywanie zawodu zaufania publicznego. Według Izby współdziałanie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ukse. w związku z art. 106 Kpa, nie jest wyłącznym i jedynym środkiem przysługującym organowi samorządu w ramach koniecznych dla zagwarantowania właściwej obsady personalnej (stanowisk komorniczych) działań. W tej sprawie natomiast Izba, akcentując wskazaną we wniosku analizę danych statystycznych, uznała decyzję organu o powołaniu M. J. na stanowisko komornika za błędną, w sytuacji też, gdy organ nie przedstawił argumentów przemawiających za celowością tego powołania.