Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. VI SA/Wa 2446/16
Zawody prawnicze
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant ref. staż. Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi I. w L. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę
Uzasadnienie
Minister Sprawiedliwości zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2016 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 w związku z art. 127 § 3 i art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U z 2013 r. poz. 267 ze zm.; dalej "k.p.a."), w związku z art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 790 ze zm.; dalej "ukse."), po rozpatrzeniu wniosku Izby Komorniczej w L. (dalej: "Izba", "skarżąca", "strona skarżąca") o ponowne rozpoznanie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...] o powołaniu D. K. na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w P., umorzył postępowanie odwoławcze.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Minister Sprawiedliwości wydał w dniu [...] lipca 2016 r. decyzję nr [...], na mocy której powołał D. K. na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w P.
W dniu [...] sierpnia 2016 r. do Ministra Sprawiedliwości wpłynął wniosek Izby Komorniczej w L. o ponowne rozpatrzenie sprawy.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Izba wskazała, powołując się na wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 listopada 2015 r., sygn. VI SA/Wa 1022/15 i z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn.. akt VI SA/Wa 1272/15 oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2014 r., sygn. II GPS 1/14 dotyczącą notariuszy, że izbie komorniczej przysługuje status strony postępowania administracyjnego w przedmiocie powołania na stanowisko komornika sądowego. Podniosła, że samorządy zawodowe reprezentujące osoby wykonujące zawody zaufania publicznego sprawują pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Wywiodła, że samorząd zawodowy powinien mieć wpływ na decyzje dotyczące wskazywania osób, którym powierza się wykonywanie zawodu zaufania publicznego. Stanęła na stanowisku, że współdziałanie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ukse. w związku z art. 106 k.p.a.., nie jest wyłącznym i jedynym środkiem przysługującym organowi samorządu w ramach działań koniecznych dla zagwarantowania właściwej obsady personalnej. Skarżąca zarzuciła również, że organ nie odniósł się do negatywnej opinii Rady Izby Komorniczej w L., wskazującej na niezasadność utworzenia kolejnego stanowiska komorniczego w przedmiotowym rewirze.