Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2012 r., sygn. VI SA/Wa 267/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2012 r. sprawy ze skargi B. N. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie opinii w sprawie odwołania ze stanowiska notariusza oddala skargę

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z dnia [...] listopada 2011 r. na podstawie art. 16 w zw. z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 42 poz. 369 z późn. zm.) oraz art. 127 § 2, art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 i art. 106 § 5 k.p.a., Krajowa Rada Notarialna utrzymała w mocy uchwałę Rady Izby Notarialnej w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie pozytywnego zaopiniowania odwołania B.N. ze stanowiska notariusza.

Do wydania uchwał doszło w następującym stanie faktycznym.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r., Minister Sprawiedliwości poinformował Radę Izby Notarialnej w [...], o wszczęciu postępowania w sprawie odwołania B.N ze stanowiska notariusza i zwrócił się o wydanie opinii w tym przedmiocie.

Rada Izby Notarialnej w [...] uchwałą z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...], działając na podstawie art. 16 § 3 Prawo o notariacie, pozytywnie zaopiniowała odwołanie B.N. (skarżący) ze stanowiska notariusza. W jej uzasadnieniu wskazano, iż wizytacje przeprowadzone w kancelarii skarżącego, przeprowadzone w czerwcu i w grudniu 2009 r. zakończyły się wynikiem negatywnym dla wizytowanego, co skutkowało wystąpieniem przez Radę Izby Notarialnej w [...] do Ministra Sprawiedliwości z pismem wskazującym na potrzebę odwołania tego notariusza z pełnionej funkcji. W dalszej części uchwały wskazano, iż wizytacje przeprowadzone w dniach [...],[...],[...] i [...] czerwca 2011 r. zakończyły się również wynikiem negatywnym, bowiem skarżący nie tylko nie wykonał większości zarządzeń powizytacyjnych, ale nastąpiło dalsze pogorszenie jakości jego pracy, będące po części wynikiem zwiększenia liczby dokonywanych czynności, pomimo że jednym z zarządzeń poprzednich wizytacji było właśnie ograniczenie ich liczby, co miało na celu poprawę ich jakości.