Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 maja 2017 r., sygn. III SA/Po 1192/16

Gry losowe

 

Dnia 17 maja 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka Sędziowie WSA Walentyna Długaszewska (spr.) WSA Izabela Paluszyńska Protokolant: ref. staż. Marta Chocianowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2017 roku przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej sprawy ze skargi x na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego, wymierzył [...] karę pieniężną z tytułu urządzania gier na [...] automatach o nazwie [...] poza kasynem gry w wysokości [...]zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w dniu [...]r. w toku czynności kontrolnych funkcjonariusze celni ustalili, że w[...], w którym skarżący prowadził działalność gospodarczą, znajdują się urządzenia, które swoim wyglądem przypominają automaty do gier, na których urządzane są gry na automatach w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. 2009 r., Nr 201, poz. 1540 ze zm.), dalej: u.g.h.

Organ wskazał, że z treści zapisów przedłożonej umowy o dzierżawie powierzchni z dnia [...]r. zawartej z [...]wynika, że strona nie była właścicielem spornych automatów, ale była zaangażowana w urządzanie gier na kontrolowanych automatach. Strona wyposażyła lokal w automaty do grania i zapewniła warunki do ich eksploatowania. Czerpała korzyści z tego faktu w postaci czynszu. Strona była zobowiązana do powiadamiania spółki o uszkodzeniach automatów.

Mając na uwadze ustalenia kontrolujących z przeprowadzonego eksperymentu w postaci gry kontrolnej, organ podatkowy I instancji stwierdził, że znajdujące się

w kontrolowanym sklepie przedmiotowe urządzenia są urządzeniami umożliwiającymi gry, w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych. Organ uznał, że prowadzone przez stronę gry miały charakter komercyjny, który polegał, przede wszystkim, na osiągnięciu zysku. W oparciu o poczynione ustalenia organ uznał, że gry na przedmiotowych urządzeniach elektronicznych urządzane przez stronę spełniają kryteria definicji zawartej w art. 2 ust. 5 u.g.h. Naczelnik Urzędu Celnego za urządzającego gry na przedmiotowych urządzeniach uznał skarżącego.