Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 maja 2017 r., sygn. I SA/Gl 133/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk, Sędziowie WSA Wojciech Gapiński (spr.), Teresa Randak, Protokolant Dominika Zabielska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2017 r. sprawy ze skargi A sp. z o. o. w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. (dalej - SKO, Kolegium) decyzją z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm. - dalej o.p.), art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (w brzmieniu obowiązującym w 2014 r. - t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 - u.p.o.l.) oraz art. 17, art. 18 i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2015 poz. 1659), po rozpoznaniu odwołania A Sp. z o.o. w B. (dalej - Spółka, skarżąca, podatniczka), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. (dalej - organ I instancji) z dnia [...] r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2014 r. w wysokości [...] zł.

Przedmiotowa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia 5 kwietnia 2016 r. pełnomocnik Spółki zwrócił się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości m.in. za 2014 r., przedkładając również skorygowaną deklarację, w której dokonał zmiany podstawy opodatkowania budowli w zakresie obiektu dopalacza termicznego, w stosunku do którego dotąd za podstawę opodatkowania przyjmowano całkowitą wartość obiektu obejmującą zarówno wartość fundamentowych konstrukcji wsporczych, jak również wartość urządzeń i maszyn umiejscowionych na tych fundamentach. Zdaniem pełnomocnika Spółki, podstawą opodatkowania powinna być tylko wartość elementów budowlanych fundamentów oraz konstrukcji wsporczej. Uzasadnienie korekty pełnomocnik Spółki oparł na analizie przepisu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (w brzmieniu obowiązującym w 2014 r. - t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 - dalej p.b.), który jego zdaniem jest lex specialis w stosunku do art. 3 pkt 1 tej ustawy i wskazuje jako budowlę jedynie fundament pod maszyny i urządzenia. Są to, według ustawodawcy, w pełni samodzielne i odrębne budowle, co zdaniem pełnomocnika Spółki, czyni je samodzielnymi przedmiotami opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Innymi słowy, dla celów podatkowych budowla nie musi stanowić całości użytkowej, gdyż zgodnie z art. 3 pkt 3 p.b., do którego odsyła ustawa podatkowa, budowlą (obiektem budowlanym) mogą być także same części budowlane urządzeń technicznych. Podkreślił przy tym, że zgodnie z wykładnią systemową Prawa budowlanego nie jest możliwa sytuacja, w której budowla będzie składała się z innych budowli. Postawione tezy poparte zostały orzeczeniami sądów administracyjnych (wyrok NSA z dnia 30 lipca 2009 r. sygn. akt II FSK 202/08, wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1397/10, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 lipca 2010 r. sygn. Akt. I SA/Gl 321/10, wyrok WSA w Szczecinie z dnia 9 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Sz 854/13, wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 marca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1635/10). Ponadto pełnomocnik Spółki wskazał, iż istotną kwestią przy ustalaniu odrębności budowli w świetle art. 3 pkt 3 p.b. jest skoncentrowanie się na stwierdzaniu istnienia związku technicznego, a właściwie: odrębności technicznej elementów budowlanych od części niebudowlanych; tego że nie są jednolitą konstrukcją techniczną. Przedmiotem korekty w niniejszej sprawie jest wartość maszyn błędnie deklarowana w podstawie podatku od nieruchomości.