Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Wr 1217/16

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie: Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska, Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej ustalającej zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] którą ustalono Z. K. zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn w kwocie 103.101 zł z tytułu nabycia spadku.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zmarłej w dniu 8 kwietnia 2010 r. W. K. na podstawie ustawy nabył bratanek Z. K. (dalej: podatnik, skarżący, strona) w całości. Powyższe orzeczenie stało się prawomocne i wykonalne z dniem 6 stycznia 2011 r. W dniu 4 kwietnia 2011 r. do Urzędu Skarbowego w Z. wpłynęło zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3 złożone przez Z. K. w którym zgłoszono do opodatkowania nieruchomość niezabudowaną o powierzchni gruntu 4.100 m², położoną we W. obręb K., o wartości 61.500 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. przesłał powyższe dokumenty do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. zgodnie z właściwością miejscową. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. (dalej: organ podatkowy I

instancji), w wyniku weryfikacji wskazanej w zeznaniu wartości przedmiotu spadku uznał, że określona przez podatnika wartość działki odbiega od wartości rynkowej, o której mowa w art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r o podatku od spadków i darowizn (t.j.: Dz. U. z 2009 r., nr 93 poz. 768 ze zm.) i wezwał podatnika, do podwyższenia wartości rynkowej w/w nieruchomości, podając jednocześnie wartość według własnej wstępnej oceny w wysokości 1.640.000 zł. W odpowiedzi na wezwanie podatnik w piśmie z dnia 1 sierpnia 2011 r. podwyższył wartość działki do kwoty 820.000 zł, wskazując, że przedmiotowa działka stanowi grunty rolne i odprowadzany jest od niej podatek rolny oraz, iż grunt ten nie był użytkowany od czasu powodzi w 1997 r. i obecnie jest to nieużytek, porośnięty dziko rosnącymi krzewami. Do przedmiotowej działki nie ma też wytyczonego dojazdu, a przez większą część działki od strony ul. O. przebiega odkryty rów melioracyjny. Ponadto część działki o powierzchni 400 m² pozostaje własnością Miasta. W piśmie z dnia 29 sierpnia 2011 r. podatnik powołując się na swoje ograniczone możliwości finansowe oraz brak zainteresowania terenami inwestycyjnymi położonymi w okolicy przedmiotowej działki, zaproponował nową, niższą wartość nieruchomości w wysokości 410.000 zł. Z uwagi na fakt, iż nowo podana wartość, w ocenie organu podatkowego, nie odpowiadała wartości rynkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowił przeprowadzić dowód z opinii biegłego rzeczoznawcy majątkowego, zlecając sporządzenie operatu szacunkowego dla przedmiotowej nieruchomości według stanu na dzień zgonu W. K. tj. 8 kwietnia 2010 r. oraz wartości rynkowej na dzień powstania obowiązku podatkowego tj. 6 stycznia 2011 r.