Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 marca 2017 r., sygn. III SA/Wa 727/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Sękowska, Sędziowie sędzia WSA Piotr Przybysz, sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Grażyna Wojda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. H. i M.H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy wydaną wobec M. H. i M. H. decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z [...] września 2015 r. określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. w kwocie 131.241 zł.

Z akt sprawy wynika, że w zeznaniu podatkowym za 2014 r. Skarżący wykazali nadpłatę w wysokości 105.017 zł. Ich zdaniem nadpłata ta powstała wskutek nieprawidłowego pobrania przez pracodawcę - Przedsiębiorstwo Państwowe "Porty Lotnicze" (dalej także jako: "PPPL") zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconej Skarżącej odprawy, o której mowa w art. 245 ust. 2 pkt 3 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Po przeprowadzeniu czynności sprawdzających organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego. Następnie wydał decyzję z 28 września 2015 r., w której stwierdził, że Skarżącym nie przysługiwało zwolnienie od podatku przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.") z tytułu świadczenia wypłaconego przez PPPL.

Od tej decyzji Skarżący odwołali się.

Decyzją z [...] stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Przywołując art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. wyjaśnił, że podstawowym warunkiem przypisania odpowiedzialności odszkodowawczej i tym samym zastosowania zwolnienia z tego przepisu, jest wymóg bezprawności działania przynoszącego szkodę. Tymczasem w niniejszej sprawie źródłem świadczenia było porozumienie, wobec czego brak było podstaw dla przyjęcia warunku bezprawności. Skarżąca w sposób dobrowolny i świadomy przystąpiła do Programu Dobrowolnych Odejść, składając stosowny wniosek o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron oraz zawierając z pracodawcą porozumienie rozwiązujące stosunek pracy. Dyrektor Izby Skarbowej zaznaczył, iż składając ten wniosek zdawała ona sobie sprawę z tego, że straci bieżące źródło utrzymania, ale dzięki temu otrzyma przewidziane we wspomnianym programie profity majątkowe, w tym odprawę pieniężną w znacznej wysokości. Tym samym Skarżąca nie doznała w swym majątku uszczerbku, czyli nie doznała straty. W rezultacie świadczeniu temu nie można przypisać ani charakteru odszkodowawczego, ani zadośćuczynienia. Organ odwoławczy nie dopatrzył się również przesłanki bezprawności w działaniu wiążącym się z rozwiązaniem umowy o pracę. Przeciwnie rozwiązanie to - w jego ocenie - nastąpiło zgodnie z prawem, na podstawie obowiązujących przepisów i za zgodą Skarżącej.