Wyrok WSA w Opolu z dnia 16 marca 2017 r., sygn. II SA/Op 625/16

Kombatanci

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2017 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 5 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego J. P. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez J. P. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 5 października 2016 r. nr [...], wydana na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 pkt 1 K.p.a., art. 1 ust. 2 pkt 3, art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (obecnie Dz. U. z 2016 r., poz. 1255). Wskazaną decyzją, po ponownym rozpatrzeniu sprawy J. P., organ utrzymał w mocy decyzję własną z dnia 6 września 2016 r., nr [...], o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ wskazał, że strona wniosła o przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy o kombatantach. Wyjaśnił, że za działalność kombatancką uznaje się "pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie wojny 1939-1945". Podał też, że w przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym organ dokonał, przy pomocy Urzędu Miasta [...], przesłuchania strony w dniu 19 lipca 2016 r. Odnotował, że w czasie przesłuchania strona zeznała, że składała przysięgę, jednakże nie pamięta słów przysięgi, nie miała stopnia wojskowego. Organ ocenił, że opis działalności konspiracyjnej wraz z młodym wiekiem, wskazuje, że zainteresowany pomagał w działalności starszych osób służących w Armii Krajowej. Zwrócił uwagę, że podkreśla to wniosek o przyznanie uprawnień kombatanckich złożony po upływie 70 lat od zakończenia II wojny światowej. Zauważył, że pełnienie funkcji pomocniczych mogło sprowadzać się także do wykonywania wyłącznie czynności usługowych, np. zaopatrzenia, zawsze jednak było uzależnione od przynależności do określonej formacji, wyrażającej się w podporządkowaniu służbowym, wyznaczeniu służbowego stanowiska i wykonywaniu zakreślonych czynności. Organ stwierdził, że działania zainteresowanego zasługują na społeczną pochwałę, ale nie spełniają przesłanek ustawy o kombatantach. Zaznaczył, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o kombatantach o spełnieniu warunków o których mowa w art. 21 ustawy orzeka Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych lub osoby przez niego upoważnione, na podstawie udokumentowanego wniosku zainteresowanej osoby wraz z rekomendacją stowarzyszenia właściwego dla określonej działalności kombatanckiej lub represji.