Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. II SA/Wa 1456/16

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Maria Werpachowska, Andrzej Góraj, Protokolant sekretarz sądowy Marcin Borkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2017 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odwołania z zajmowanego stanowiska i przeniesienia do pełnienia służby w innej jednostce Policji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2016. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] orzekający o zwolnieniu R. K. z dniem [...] kwietnia 2016 r. z zajmowanego stanowiska i z dniem [...] kwietnia 2016 r. przeniesieniu z urzędu do dalszego pe służby w Komendzie [...] Policji oraz nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Minister wskazał, iż Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] kwietnia 2016 r., wydanym na podstawie art. 32 ust. 1 i art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2015 r. poz. 355 ze zm.) z dniem [...] kwietnia 2016 r. odwołał R. K. - specjalistę Wydziału [...] Komendy Głównej Policji - z zajmowanego stanowiska i z dniem [...] kwietnia 2016 r. przeniósł z urzędu do dalszego pełnienia służby w Komendzie [...] Policji. Wskazanej decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Pełnomocnik strony w odwołaniu od rozkazu personalnego z dnia [...] kwietnia 2016 r. zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.: art. 36 ust. 1 i ust. 2 ustawy o Policji, poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie oraz przepisów procesowych, tj.: art. 7, art. 10, art. 11, art. 64 § 1, art. 77 § 1, art. 80, art. 81, art. 107 § 1 i 3 oraz art. 108 § 1 k.p.a., poprzez nieuwzględnienie słusznego interesu policjanta, niewyjaśnienie w sposób dostateczny przyczyn zajętego stanowiska, sprzeczność podstawy prawnej wydanego rozstrzygnięcia z jego uzasadnieniem oraz stanem faktycznym w sprawie, jak również naruszenie zasady swobodnej oceny materiału dowodowego. Pełnomocnik strony wskazał, że w rozkazie personalnym nie uzasadniono kryteriów, jakimi kierowano się przy podejmowaniu decyzji o przeniesieniu funkcjonariusza do Komendy [...] Policji, a tylko bardzo ogólnie powołano się na fakt istnienia wakatów w garnizonie [...] oraz na doświadczenie i kwalifikacje R. K..