Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. I SA/Kr 82/17

Inne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Waldemar Michaldo Sędziowie: WSA Paweł Dąbek WSA Inga Gołowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 lutego 2017r. sprawy ze skargi J.R. na postanowienie Ministra Rozwoju i Finansów z 19 grudnia 2016r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia bezprzedmiotowości wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego -skargę oddala-

Uzasadnienie

I.

J. R. złożył wniosek do Ministra Rozwoju i Finansów (data wpływu 11 lipca 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania świadczenia w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.

Po analizie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu Dyrektor Izby Skarbowej działający z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów, postanowieniem z 10 października 2016r. znak: [...] stwierdził bezprzedmiotowość wniosku w związku z faktem, że do przedstawionego w nim stanu faktycznego miała zastosowanie interpretacja ogólna Ministra Finansów z 23 czerwca 2016r. znak: [...].

W zażaleniu wniesionym na powyższe postanowienie J. R. wyraził wątpliwość, co do zastosowania interpretacji ogólnej Ministra Finansów w sprawie indywidualnej. Interpretacja ta uogólnia bowiem programy dobrowolnych odejść w szczególności uznając, że pracownik sam przystąpił do programu i jeszcze na tym skorzystał.

W postanowieniu z 19 grudnia 2016r. znak: [...] Minister Rozwoju i Finansów, działając na podstawie art. 14b§5a i §6a pkt 4, art. 233§1 pkt 1, art. 221 w zw z art. 239 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2015r. poz. 613 ze zm., dalej O.p.) oraz §1 pkt 4 i §4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 30 grudnia 2015r. w sprawie upoważnienia do dokonywania niektórych czynności w zakresie interpretacji indywidualnych (Dz.U. z 2015r. poz. 2351) - utrzymał w mocy postanowienie własne z 10 października 2016r. Organ wyjaśnił, że decydujący wpływ na dokonane w zaskarżonym postanowieniu rozstrzygniecie miał art. 14b§5a O.p. w myśl którego - jeżeli przedstawione we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe odpowiadają zagadnieniu będącemu przedmiotem interpretacji ogólnej wydanej w takim samym stanie prawnym, wydaje się postanowienie o stwierdzeniu, że do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego opisanych we wniosku ma zastosowanie interpretacja ogólna, z jednoczesnym stwierdzeniem bezprzedmiotowości wniosku.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00