Wyrok WSA w Kielcach z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. I SA/Ke 671/16

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec (spr.), Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2017 r. sprawy ze skargi A. POLSKA Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za marzec 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Ke 671/16

Uzasadnienie

1.Decyzja organu administracji publicznej i przedstawiony przez organ tok postępowania.

1.1.Dyrektor Izby Skarbowej w K. ( dalej :Dyrektor, organ) decyzją z dnia [...] roku po rozpatrzeniu odwołania A.P. Sp. z o.o. w K. ( dalej: spółka, skarżąca) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...]. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności w sprawie określenia w podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2011 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 134.333 zł.

1.2.W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wskazał, w dniu [...]. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w K. wydał decyzję znak: [...], w której określona została dla Spółki z o.o. "A.P." nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za marzec 2011r. w wysokości 134.333 zł. Decyzja ta została doręczona w trybie art. 150 § 4 Ordynacji podatkowej w dniu 28 października 2013r. Od ww. decyzji strona nie wniosła odwołania, w związku z czym decyzja stała się ostateczna.

1.3. W dniu 20 lipca 2015r. do Dyrektora Izby Skarbowej w K. wpłynął wniosek spółki w sprawie stwierdzenia nieważności wyżej wymienionej decyzji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K.. W uzasadnieniu wniosku spółka wskazała, że powyższe rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa, co stanowi podstawę do stwierdzenia jego nieważności. Zdaniem skarżącej decyzja z dnia 9 października 2013 roku została wydana z rażącym naruszeniem przepisów prawa proceduralnego art.120, art.122, art.180 i art.194 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej oraz z rażącym naruszeniem przepisów prawa materialnego art.13 ust.1 i 2, art.41 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( DZ.U. z 2011 roku, NR 177, poz. 1054 t.j ze zm - dalej ustawa VAT w zw. z art.217 Konstytucji RP) . W uzasadnieniu spółka wskazała, że do rażącego naruszenia art. 120 i art. 122 Ordynacji podatkowej doszło ponieważ Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w K. nie dążył do wyjaśnienia zasadniczych kwestii w sprawie, bowiem nie zwrócił się w drodze wymiany informacji do brytyjskiej administracji podatkowej z zapytaniem czy spółka brytyjska "G.I.L." w marcu 2011 r. była czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT na terenie W.B. oraz czy dokonała i zadeklarowała nabycia od polskiej spółki "A.P.". Ustalenie tego miało natomiast w ocenie Pełnomocnika Strony kluczowe znaczenie dla ustalenia czy zostały spełnione warunki zastosowania stawki VAT 0%, zawarte w art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy VAT,