Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 stycznia 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2494/16

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman,, sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), Protokolant sekr. sąd. Robert Dudek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi P. D. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. Wojewoda [...], po rozpoznaniu odwołania P.D., dalej skarżącego, od decyzji Prezydenta m. W. z dnia [...] marca 2016 r.nr. [...] orzekającej o jego wymeldowaniu z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ulicy [...] w W., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Powyższe rozstrzygnięcie było wynikiem następujących ustaleń faktycznych i oceny prawnej organu.

Decyzją Prezydenta m. W. z dnia [...] marca 2016 r.nr. [...] orzeczono o wymeldowaniu P.D. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ulicy [...] w W. Skarżący nie zgodził się z powyższą decyzją i złożył odwołanie zarzucając naruszenie art., 35 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy z 24 września 2010 r o ewidencji ludności oraz art. 7, 77 § 1, 80 i 107 § 3 k.p.a.

Zaskarżoną decyzją Wojewoda [...], dalej organ II instancji, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Organ ustalił, że skarżący zamieszkiwał w przedmiotowym lokalu przez 2 miesiące i miało to miejsce 2 lata przed wydaniem decyzji. Ma klucze do lokalu jednakże lokal ten nie jest dla niego miejscem stałego pobytu, co potwierdziły oględziny przedmiotowego lokalu, wyjaśnienia stron, zeznania M.P., informacje z protokołu Sądu Okręgowego [...] Wydział Cywilny z [...] grudnia 2015 r. sygn. akt [...], pismo Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami Dzielnicy [...] z 16 grudnia 2016 r. oraz oświadczenie P.D. z 16 czerwca 2015 r. Organ przyznał, że podczas oględzin przedmiotowego lokalu stwierdzono istnienie rzeczy osobistych skarżącego, jednakże uznał, że to nie świadczy o skoncentrowaniu przez niego spraw życiowych w tym miejscu i nie musi wiązać się z faktycznym, trwałym przebywaniem w miejscu stałego zameldowania. Organ ustalił, że skarżący bywa w tym lokalu ale rzeczy osobiste przyniósł dopiero w związku z postępowaniem o jego wymeldowanie. W mieszkaniu nie przechowuje żywności, nie przygotowuje posiłków, nie robi prania a większość rzeczy przechowuje przy ulicy [...] m. [...], co potwierdziły jego oględziny. Fakt, że skarżący sporadycznie przyjeżdża do przedmiotowego lokalu nie może być podstawą do uznania, że dana osoba przebywa tam z zamiarem stałego pobytu. Organ wskazał na konflikt małżonków tj. skarżącego i jego żony R.D., trwający proces rozwodowy oraz oświadczenie pełnomocnika skarżącego podczas rozprawy rozwodowej o zamieszkiwaniu w lokalu nr [...] przy ulicy [...], pismo Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy [...] m.W. z 16 grudnia 2015 r. oraz oświadczenie skarżącego z 16 czerwca 2016 r. z których wynika, że skarżący nie mieszka w tym lokalu, jako dowody istotne w sprawie. Organ uznał, że na potrzeby postępowania o wymeldowanie skarżący jedynie pozoruje zamieszkiwanie w przedmiotowym lokalu. O ocenie charakteru pobytu w określonym miejscu decyduje nie tylko werbalna treść oświadczenia woli lecz także okoliczności faktyczne wskazujące na zamiar rzeczywisty.