Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. I SA/Po 2455/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej [...] na rzecz skarżącego kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił R. S. K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. Decyzja ta została doręczona podatnikowi w dniu [...] marca 2015 r. w trybie doręczenia zastępczego, na podstawie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - w skrócie: "O.p.").

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2015 r. podatnik, reprezentowany przez adwokata, wystąpił do Dyrektora Izby Skarbowej o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od powyższej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P..

Argumentując wniosek podatnik podniósł, że korespondencja zawierająca decyzję organu I instancji nie została mu skutecznie doręczona. Okoliczność ta sprawia, że nie ponosi on winy we wniesieniu odwołania z uchybieniem terminu. Wnioskodawca podkreślił, że informował organ kontroli skarbowej, iż został tymczasowo aresztowany w połowie 2014 r. i w dacie składania odwołania ten stan nie uległ zmianie. Z powyższego podatnik wywiódł, że znajdował się, nie na skutek swojej woli, ale na skutek okoliczności od niego niezależnych i nieplanowanych, pod innym adresem, tj. w miejscu gdzie nie mógł odebrać korespondencji kierowanej na błędny - jego zdaniem - adres ul. [...], O. . Podatnik zaznaczył, że od [...] kwietnia 2013 r. zamieszkuje pod adresem: ul. [...], O. . Zdaniem strony, fikcja prawna doręczenia przesyłki, o której mowa w art. 150 O.p., może mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy podatnik ze swojej winy nie odbierze korespondencji, którą obiektywnie ma możliwość odebrać. Powyższy przepis ma na celu ułatwienie doręczania przesyłek, nie może jednak prowadzić do sytuacji naruszenia zagwarantowanych podatnikowi przez O.p. praw, w tym prawa do zapoznania się z decyzją i możliwości złożenia od niej odwołania. Według autora wniosku organ I instancji wiedział, iż istnieje błąd w doręczeniu korespondencji, albowiem dysponował wiedzą, że podatnik był aresztowany i faktycznie nie przebywa pod adresem, na który kierowano korespondencję. Z uwagi na powyższe strona nie miała możliwości dotrzymania terminu do wniesienia odwołania. Jednocześnie wskazano, że o istnieniu decyzji organu I instancji wnioskodawca dowiedział się dopiero [...] kwietnia 2015 r. w sposób nieformalny oraz w dniu [...] kwietnia 2015 r., kiedy to jego pełnomocnik M. W. zapoznał się z częścią akt sprawy. W związku z tym uznał, że składając odwołanie w dniu [...] kwietnia 2015 r. zachował termin do dokonania tej czynności. Do wniosku podatnik dołączył : 1) zaświadczenie z dnia [...] kwietnia 2013 r. wydane przez Urząd Gminy O. o zameldowaniu na pobyt stały; 2) pierwszą stronę protokołu przesłuchania podejrzanego z dnia [...] kwietnia 2014 r. przez Prokuraturę Rejonową w [...]. o sygn. akt I Ds. [...]; 3) pismo, w którym informuje organ I instancji o braku możliwości czynnego udziału w prowadzonych postępowaniach (wpływ do Urzędu Kontroli Skarbowej w P. w dniu [...] września 2014 r.).