Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 stycznia 2017 r., sygn. II SA/Gl 1009/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant specjalista Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi "A" S.A. w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta D. z dnia [...] r. nr [...], 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej Spółki kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...]. Prezydent Miasta D. odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę obejmującego stację telefonii komórkowej "[...]": wieża stalowa o podstawie trójkąta, rama stalowa wraz z urządzeniami, drogi kablowe łączące anteny z urządzeniami na ramie, system antenowy zainstalowany na wieży, ogrodzenie stacji, wewnętrzną linię zasilającą. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził niezgodność planowanej inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym Uchwałą Rady Miejskiej w D. [...].z dnia [...].. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta D. dla terenów położonych w S. - rejon osiedli [...]. ( Dz. Urz. Woj. Śl. z 2006r. Nr 27, poz. 829). Organ wyjaśnił, że dla terenu objętego inwestycją plan miejscowy wprowadza zakaz lokalizacji usług użyteczności publicznej do których zgodnie z definicją zawartą w planie, zaliczyć należy również obiekty z zakresu telekomunikacji.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła spółka "A"., w której imieniu działał "B", reprezentowany przez adwokata M.K.. Odwołująca zarzuciła organowi naruszenie art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu usług i rozwoju sieci telekomunikacyjnych, poprzez naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego, polegające na ustanowieniu w § 8 ust. 3 planu zakazów i przyjęcie rozwiązań, które mogą uniemożliwić lokalizowanie inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w sytuacji, gdy takie inwestycje są zgodne z przepisami odrębnymi. Powołała się przy tym na art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, wskazując, że wynika z niego obowiązek nie ustanawiania zakazów w planie miejscowym lokalizowania inwestycji z zakresu łączności publicznej, jeżeli taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi. Jednocześnie potwierdziła, że planowaną inwestycję należy zaliczyć do inwestycji celu publicznego a także, że jest ona obiektem z zakresu telekomunikacji. Podkreśliła także, że zapis § 8 ust. 3 planu miejscowego narusza prawo, gdyż w konsekwencji faktycznie deklaruje, że w granicach terenu 1 PU objętego planem obowiązuje całkowity zakaz lokalizowania przekaźników telefonii komórkowej. Zwróciła również uwagę, że przepisy ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych znajdują zastosowanie do planów miejscowych, które zostały uchwalone przed wejściem w życie tej ustawy.