Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. I SA/Gl 748/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Paweł Kornacki, Bożena Pindel (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty na poczet bieżących zobowiązań w podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. zaskarżonym postanowieniem z dnia (...) r., nr (...), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. - Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.; dalej: O.p.), po rozpatrzeniu zażalenia pełnomocnika skarżącej A. S.A. w W., utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta Z. z dnia (...) r., nr (...) o zaliczeniu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. w wysokości (...) zł na poczet bieżących należności w podatku od nieruchomości za 2015 r. obejmujących raty od 5 do 12.

W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Kolegium odnotowało, że w zażaleniu pełnomocnik Spółki podniósł zarzut naruszenia art. 77 § 1 pkt 1 lit. b), art. 62 § 1 i art. 76 § 1 O.p. Stwierdził, że zaliczenie nadpłaty było nieprawidłowe, albowiem powstała ona wskutek uchylenia przez Kolegium decyzji organu pierwszej instancji i dlatego powinna zostać zwrócona Spółce zgodnie z art. 77 § 1 pkt 1 lit. b) O.p. Poza tym, w myśl art. 62 § 1 O.p. organ nie mógł zaliczyć tej kwoty na poczet innego zobowiązania niż wskazane w tytule wpłaty. Natomiast w świetle art. 76 § 1 O.p. niedopuszczalne było zaliczenie nadpłaty na poczet zobowiązań przyszłych oraz nieuwzględnienie jej oprocentowania.

Mając to na względzie, Kolegium ustaliło, że decyzją z dnia (...) r., nr (...) Prezydent Miasta Z. określił skarżącej Spółce, która wówczas działała pod firmą B. S.A. w W., zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2007 r. w wysokości (...) zł. W dniu 17 grudnia 2012 r. Spółka wpłaciła na konto Urzędu Miasta Z. kwotę (...) zł tytułem "dopłaty podatku od nieruchomości za 2007 - Dec. (...)" i zarazem wniosła odwołanie, domagając się uchylenia powyższej decyzji i umorzenia przedmiotowego postępowania podatkowego. Zwróciła przy tym uwagę na treść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2012 r., sygn. akt I FPS 1/12. Postanowieniem z dnia (...) r., nr (...) Kolegium zawiesiło postępowanie odwoławcze, a postanowieniem z dnia (...) r., nr (...) utrzymało to postanowienie w mocy, wskazując, że wynik sprawy zależy od rozstrzygnięcia zagadnienia prawnego, jakie Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił w dniu 19 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 513/13. Argumentacja ta nie zyskała jednak aprobaty Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który wyrokiem z dnia 22 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gl 114/14 uchylił obydwa wskazane postanowienia Kolegium. Uwzględniając zarówno tę okoliczność, jak również fakt, że wspomniane zagadnienie prawne zostało rozstrzygnięte przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 29 września 2014 r., sygn. akt II FPS 4/13, Kolegium decyzją z dnia (...) r., nr (...) uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji i umorzyło postępowanie w sprawie. W dniu 24 kwietnia 2015 r. organ pierwszej instancji zwrócił Spółce kwotę (...) zł, natomiast pozostałą część kwoty, którą Spółka uiściła w dniu 17 grudnia 2012 r., zaliczył z urzędu na poczet należności bieżących opisanym na wstępie postanowieniem z dnia (...) r.