Postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Gd 472/16

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi P. K. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 3 listopada 2010 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu P. K. ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.

Uzasadnienie

P. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Nr LXVI/511/10 Rady Miasta z dnia 3 listopada 2010 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w północnej części miasta między trakcją kolejową do C., a trakcją kolejową do G., oraz granicami miasta.

W skardze zarzucił:

1. na podstawie art. 28 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 6, 7 i 11 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.), zwanej dalej u.p.z.p. - naruszenie trybu sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez nieuwzględnienie w toku sporządzania zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego walorów ekonomicznych przestrzeni oraz prawa własności przysługującego właścicielom działek, co w konsekwencji doprowadziło do niespełnienia celów i funkcji zagospodarowania przestrzennego oraz naruszenia konstytucyjnych praw i wolości obywateli, a także innych wartości chronionych prawem;

2. na podstawie art. 28 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 11, art. 20 ust. 1 i art. 17 pkt 4, 12, 13 i 14 u.p.z.p. oraz art. 7, 8,10 § 1 i 12 k.p.a. - naruszenie trybu sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez brak indywidualnego i merytorycznego rozpatrzenia uwag zgłoszonych do planu zagospodarowania przestrzennego przez mieszkańców obszaru, który tenże plan dotyczy i odrzucenie ich a priori bez podejmowania odrębnych uchwal w tym zakresie oraz nieprzekazanie ich Radzie Miasta, co w konsekwencji doprowadziło do jedynie iluzorycznego zapewnienia właścicielom działek objętych planem zgłaszania swoich uwag i zastrzeżeń, podważenia zaufania obywateli do organów administracji publicznej oraz wydania uchwały sprzecznej z interesem społecznym i słusznym interesem obywateli,