Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 listopada 2016 r., sygn. IV SA/Wa 1376/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędzia WSA Teresa Zyglewska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 listopada 2016 r. sprawy ze skargi J. O. na postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Sądu postanowieniem z dnia [...] marca 2016 roku znak: [...] Główny Geodeta Kraju, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1, w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23), po rozpatrzeniu zażalenia J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z dnia [...] lutego 2016 r. znak: [...], odmawiającego wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2005 r., znak: [...], utrzymał ww zaskarżone postanowienie w mocy.

Stan sprawy przedstawiał się następująco.

Wnioskiem z dnia 27 listopada 2015 roku J. O. wystąpił do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego o stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2005 roku, znak: [...]. W uzasadnieniu wniosku J. O. wskazał, że w dacie wydawania przez Starostę [...] powyższej decyzji, był właścicielem gruntów oznaczonych jako działka nr [...]. Do ewidencji gruntów i budynków wprowadzono natomiast działkę [...], wykazując jako jej właściciela Skarb Państwa bez oznaczenia dokumentów określających prawo własności. W ocenie skarżącego nadto, mapa ewidencyjna powstała na podstawie ww decyzji Starosty [...] zawiera liczne błędy. Skarżący wniósł również o dokonanie stosownej korekty, polegającej na wyłączeniu z obszaru działki nr [...] pasa gruntu, stanowiącego drogę dojazdową do nieruchomości - działki o nr ew. [...], będącej jego własnością. Wskazał nadto na nieuprawnione ograniczenie prawa do dysponowania jego własnością i przypisanie tego prawa podmiotom do tego nieuprawnionym.