Wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 października 2016 r., sygn. I SA/Ke 451/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2016 r. sprawy ze skargi P.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 29 czerwca 2016 r. [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące czerwiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] r.

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. znak: [...] w sprawie określenia P. M., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.-P.

w M., kwoty zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów

i usług za miesiące czerwiec, sierpień oraz wrzesień - grudzień 2010 r.

W motywach rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej w K. (dalej jako organ, Dyrektor) wskazał, że choć obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika, wynikającym

z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

( Dz.U nr 54, poz. 535 ze zm.) dalej jako "ustawa o VAT", to jednak prawo to nie ma charakteru absolutnego i doznaje szeregu ograniczeń, opisanych w przepisach tej ustawy. W przepisie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT ustawodawca przyjął, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego - faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności. Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, zatem, że samo posiadanie faktury nie jest wystarczającą podstawą, aby odliczyć wykazany w niej podatek naliczony. Podatnik może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika tylko w odniesieniu do podatku wynikającego z faktury dokumentującej faktycznie zrealizowaną przez wystawcę faktury czynność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Oznacza to, że faktura nie jest absolutnym dowodem zdarzenia gospodarczego, któremu nie można by przeciwstawić innych dowodów.