Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 października 2016 r., sygn. II SA/Gl 647/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant Agnieszka Jurczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2016 r. sprawy ze skargi J. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ja decyzję Starosty [...] z dnia [...] r. nr [...], a ponadto decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 10 czerwca 2015 r. obecnie skarżący J. Z. zwrócił się do Starostwa Powiatowego w C. o przeprowadzenie gleboznawczej klasyfikacji gruntów dla części działki nr 1 położonej w U., która to działka stanowi własność skarżącego. Wskazał, że przedmiotowa część działki nie stanowi lasu w rozumieniu ustawy o lasach. W kolejnym piśmie, z dnia 16 lipca 2015 r., skarżący oraz jego matka E. Z. - właścicielka sąsiedniej działki o nr 2, ponownie zwrócili się o "odlesienie" części działki nr 1, uzasadniając swój wniosek planami inwestycyjnymi w odniesieniu do działki nr 2. Wskazali, że nie jest dla nich istotna procedura, w jakiej miałby być załatwiony ich wniosek. Powołali się na zapisy obowiązującego uproszczonego planu urządzenia lasu, które w ich ocenie nie sprzeciwiają się "odlesieniu" części działki.

Starosta [...] pismem z dnia 23 lipca 2015 r. zwrócił się do skarżącego, czy oczekuje przeprowadzenia postępowania w trybie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r., poz. 2100), zwanej dalej u.o.l.

Zarówno w odpowiedzi na to pismo, jak i na kolejne, skarżący podkreślał, że nie ma dla niego znaczenia podstawa prawna i tryb prowadzenia postępowania. Wskazywał, że chodzi mu o osiągnięcie skutku w postaci uznania przedmiotowej części działki nr 1 za działkę nie będącą lasem. Wreszcie oświadczył (w piśmie z dnia 12 września 2015 r.), że jeżeli osiągnięcie tego skutku jest możliwie w trybie art. 13 ust. 2 u.o.l., to nie ma nic przeciwko temu.