Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 14 września 2016 r., sygn. VII SA/Wa 1135/16

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Stawecki po rozpoznaniu w dniu 14 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] S.A. z siedzibą w W. o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...].

Uzasadnienie

W dniu [...] kwietnia 2016 r. [...] S.A. z siedzibą w W. (dalej: "skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. Nr [...], umarzającą postępowanie odwoławcze w sprawie decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2015 r. Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej [...] sp. z o.o. pozwolenia na budowę budynku handlowo-usługowego z wiatą, placem dostawczym, parkingiem naziemnym z drogami wewnętrznymi, podziemnym zbiornikiem retencyjnym, pylonem reklamowym i infrastrukturą techniczną oraz fragmentem drogi [...] w W., na działkach nr ew. [...],[...] i [...] z obrębu [...], położonych w rejonie ul. [...]. Umorzenie nastąpiło na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 23), dalej "k.p.a.", w związku z przyjęciem przez organ wojewódzki, że podmiot składający odwołanie nie posiada przymiotu strony w rozumieniu art. 28 k.p.a.

W skardze, skarżąca zawarła również wniosek o wstrzymanie wykonania ww. decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2015 r. (strony [...] skargi) (dalej "wniosek"). W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, że w przypadku wzniesienia objętego decyzją wielkopowierzchniowego obiektu usługowo-handlowego i oddania go do użytku zachodzi niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca prowadzi bowiem przedsiębiorstwo obejmujące zakład stwarzający zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej w rozumieniu art. 3 pkt 23 i 24 oraz art. 73 ust. 3-6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U.2016.672 z późn. zm.). W przypadku awarii w zakładzie chemicznym skarżącej wystąpi bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi. Niebezpieczeństwo to, zdaniem skarżącej, musi być rozumiane szeroko, jako ryzyko związane z ryzykiem zatrucia na skutek wdychania substancji chemicznych, jak i przede wszystkim - na skutek wybuchu paniki wśród klientów obiektu będącego przedmiotem inwestycji. Skarżąca podkreśliła też, że planowana inwestycja nie spełnia wymogu zachowania bezpiecznej odległości, nie było to nawet przedmiotem ustaleń Starosty W.