Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 września 2016 r., sygn. II SA/Wa 462/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Danuta Kania Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Protokolant - spec. Ewa Kielak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 września 2016 r. sprawy ze skargi M. P. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia do wysługi lat okresu pracy w gospodarstwie rolnym - uchyla zaskarżony rozkaz personalny oraz utrzymany nim w mocy rozkaz personalny organu I instancji -

Uzasadnienie

Asp. M. P. raportem z dnia [...] listopada 2012 r. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w R. o zaliczenie mu do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia, dotychczas nieudokumentowanego okresu pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od [...] sierpnia 1982 r. do [...] września 1986 r.

Komendant Wojewódzki Policji z siedzibą w R., działając na podstawie art. 101 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.) oraz § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 152, poz. 1732 ze zm.), rozkazem personalnym z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...], odmówił skarżącemu zaliczenia do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, okresu pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym rodziców od dnia [...] sierpnia 1982 r. do [...] września 1986 r.

Po złożeniu w dniu [...]stycznia 2013 r. odwołania, Komendant Główny Policji rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżony rozkaz personalny. W uzasadnieniu wskazał na treść art. 101 ust. 1 ustawy o Policji, zgodnie z którym wysokość uposażenia zasadniczego policjanta jest uzależniona od grupy zaszeregowania jego stanowiska służbowego oraz od posiadanej wysługi lat, jak również wyjaśnił, że § 4 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. z 2001 r. Nr 152, poz. 1732 ze zm.) stanowi, iż do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego zalicza się inne niż wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 - 4 okresy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy lub służby, od którego zależą uprawnienia pracownicze lub wynikające ze stosunku służbowego. Taką regulację stanowi ustawa z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy (Dz. U. Nr 54, poz. 310), która w sposób wyraźny stanowi o zaliczeniu okresów do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownika wynikające ze stosunku pracy. W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, wliczeniu do stażu pracy podlegają przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy po ukończeniu 16 roku życia w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez rodziców lub teściów, poprzedzające objęcie tego gospodarstwa i rozpoczęcie jego prowadzenia osobiście lub wraz ze współmałżonkiem. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 przedmiotowej ustawy, wliczeniu do stażu pracy podlegają przypadające po dniu 31 grudnia 1982 r. okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin. Dalej stwierdzono, że rozstrzygając o możliwości przyznania stronie prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat za okres pracy w gospodarstwie rolnym od dnia 23 sierpnia 1982 r. do 31 grudnia 1982 r. należy dokonać oceny, czy spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w art. 1 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy z dnia 20 lipca 1990 r., tj. czy wymieniony po ukończeniu 16 roku życia pracował we wskazanym okresie w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez rodziców lub teściów, a następnie czy objął to gospodarstwo i rozpoczął jego prowadzenie osobiście lub wraz ze współmałżonkiem. Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych w powołanym przepisie przesłanek wyklucza jego zastosowanie. Po analizie powyższego uznano, że skarżący nie spełnia podstawowej przesłanki umożliwiającej zaliczenie jej do wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego, bowiem nie przyjął gospodarstwa rodziców i nie rozpoczął jego prowadzenia osobiście lub wraz ze współmałżonkiem. O powyższym świadczy fakt, iż, jak wynika z informacji wskazanej przez pracownika Urzędu Gminy w S., w okresie od 1979 r. do 1987 r. właścicielami gospodarstwa rolnego o powierzchni [...] ha byli D. P. i K. P. Dalej podano, że skarżący przedłożył zaświadczenie z dnia [...] listopada 2012 r. z Urzędu Gminy S., w którym potwierdzono na podstawie złożonego oświadczenia i zeznań świadków, że wymieniony w okresie od [...] sierpnia 1982 r. do [...] września 1986 r. pracował w gospodarstwie rolnym rodziców D. i K. P., położonym w miejscowości M., jednakże zaświadczenie to nie może być wiarygodnym środkiem dowodowym, albowiem nie zostało ono wydane w oparciu o ewidencje i rejestry, które potwierdzają fakt świadczenia pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Natomiast - jak stwierdził organ - świadkowie zgodnie podają, że skarżący wykonywał pracę w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od [...] sierpnia 1982 r. do [...] września 1986 r. wskazując, iż praca ta była stała i wykonywana w pełnym wymiarze czasu, jednakże zeznań tych nie można uznać za wiarygodne, bowiem pozostają w sprzeczności z innymi posiadanymi przez organ dowodami, znajdującymi się w aktach osobowych policjanta, jak również nie wypełniają przesłanek mogących stanowić podstawę do zadośćuczynienia żądaniu strony. Zdaniem organu, nie można stwierdzić, że strona wykonywała pracę w gospodarstwie rolnym rodziców w charakterze domownika, skoro praca ta nie mogła być świadczona w wymiarze pozwalającym na uznanie jej za pracę (zgodnie z wymogami wynikającymi z przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników), a jedynie pomoc w prowadzeniu gospodarstwa. Z tego mianowicie powodu, że skarżący zamieszkując w miejscowości M. w latach [...] był uczniem Technikum Samochodowego w P. i tym samym uczestniczył w zajęciach szkolnych, co wymagało dodatkowo dojazdów do i ze szkoły (ok. 1 godziny) oraz czasu na przygotowanie się do zajęć szkolnych. W ocenie organu, czynności wykonywane przez skarżącego w gospodarstwie rolnym rodziców stanowiły jedynie pomoc rodzicom przy prowadzeniu gospodarstwa rolnego, a ponadto funkcjonariusz w dokumentacji związanej z przyjęciem do służby w Policji, nie przedstawił żadnej informacji o swojej pracy w gospodarstwie rolnym rodziców.