Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 września 2016 r., sygn. II SA/Lu 319/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 września 2016 r. sprawy ze skargi R. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [....] w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz R. G. 100 (sto) złotych kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2015 r., znak: [...], wydanym na podstawie art. art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 144 i art. 262 § 1, art. 263 § 1 i art. 264 § 1 k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia R. G., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. uchyliło postanowienie Wójta Gminy K. z dnia [...] października 2015 r., znak: [...] w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego zakończonego decyzją Wójta Gminy K. z dnia [...] września 2015 r., znak: [...] i umorzyło postępowanie w sprawie.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia kolegium podniosło, że postanowieniem z dnia [...] października 2015 r. Wójt Gminy K. ustalił koszty postępowania rozgraniczeniowego zakończonego decyzją własną z dnia [...] września 2015 r., znak: [...] na kwotę [...]zł, obciążając nimi w całości wnioskodawcę — R. G., z uwagi na to, że dotychczasowa granica pomiędzy rozgraniczanymi nieruchomościami została niezachowana i przekroczona przez R. G., a zatem winę za powstanie kosztów postępowania rozgraniczeniowego ponosi wyłącznie wnioskodawca.

Powołując się na treść art. 262 § 1, art. 363 § 1 i art. 264 § 1 k.p.a., kolegium podniosło, że w rozpoznawanej sprawie brak było podstaw prawnych do orzekania w przedmiocie kosztów postępowania rozgraniczeniowego, bowiem kosztów poniesionych przez skarżącego w toku postępowania rozgraniczeniowego nie można zaliczyć do kosztów, o których mowa w art. 262 § 1 k.p.a.