Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 września 2016 r., sygn. II SA/Kr 629/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń (spr.) Sędziowie: WSA Jacek Bursa WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2016 r. sprawy ze skargi A.K. na decyzję Wojewody z dnia 1 kwietnia 2016 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 czerwca 2015 r. znak [....] , sprostowaną postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2015 r. nr [....] , Starosta k. orzekł o odmowie zwrotu działki nr [....] poł. w K. , gmina L. , objętej księgą wieczystą nr [....] , stanowiącej własność Skarbu Państwa oraz działki nr [....] poł. w K. , gmina L. , objętej księgą wieczystą nr [....] , stanowiącej własność Gminy L. na rzecz A.K.

Odwołanie od decyzji wniosła A.K., zarzucając jej:

"1. naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 136 ust. 3 w zw. z art. 137 ust. 1 w zw. z art. 142 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782), dalej " u.g.n. ", poprzez błędne przyjęcie, że z przepisów tych wynikają materialnoprawne przesłanki do wydania decyzji odmawiającej zwrotu wywłaszczonych nieruchomości,

2. naruszenie przepisów postępowania, a to art. 107 § 1 i 3 k.p.a., poprzez wydanie decyzji odmownej bez oparcia jej o jakąkolwiek normę prawa materialnego, a tym samym całkowite pominięcie w skarżonej decyzji uzasadnienia prawnego,

3. naruszenie przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a to art. 64 ust. 1 i 2 w związku z art. 21 ust. 2 i art. 31 ust. 3 poprzez nieuzasadnioną odmowę zwrotu nieruchomości zbędnych dla celów wywłaszczenia, a tym samym bezprawną ingerencję w prawo własności ponad poziom dopuszczalny ustawą,

4. naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 w zw. z art. 75 § 1 w zw. z art. 78 § 1 k.p.a. poprzez niedopuszczenie dowodów z zeznań świadków, które mogły znacząco przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, tym samym nie podjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego z uwzględnieniem słusznego interesu obywatela,