Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 2387/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka (spr.), , Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant Spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę

Uzasadnienie

Starosta [...] decyzją z dnia [...] marca 2009 r., nr [...], na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118 ze zm.) i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, oz. 1071 ze zm., zwana dalej k.p.a.), zatwierdził projekt budowlany i udzielił W. O. pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego (kat. obiektu XVII), o powierzchni zabudowy - 111,93m2, powierzchni użytkowej - 255,08m2, kubaturze - 1289,00m3, na działce oznaczonej nr ewid. [...]obręb [...] w [...] przy ul. [...].

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła J. G..

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania J. G., w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 2396/09, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podniósł, iż z ww. wyroku wynikało, że inwestor ingeruje w cudzą własność, zasłaniając swoim budynkiem drzwi w ścianie szczytowej budynku J. G.. Ponadto, Sąd podkreślił, że organ nie poczynił żadnych ustaleń czy powyższe drzwi zostały wybudowane zgodnie z prawem, a z dokumentów dołączonych przez skarżącą wynikać może, iż drzwi powstały na podstawie odpowiednich decyzji organu administracji. Sąd wytknął, iż Wojewoda nie odniósł się do zarzutów skarżącej dotyczących braku uprawnień projektanta budynku, jak również sprawdzającego projekt, jak również uznał, że decyzja narusza art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy Prawo budowlane oraz art. 7 i 77 k.p.a.