Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. II SA/Wa 503/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Sędziowie WSA Ewa Marcinkowska, Ewa Grochowska-Jung (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Rektora Szkoły [...] w W. z dnia [...] grudnia 2015 r. bez numeru w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o skreśleniu z listy studentów 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia [...] lipca 2015 r. Prorektora do spraw dydaktyki i studentów Szkoły [...] w W.; 2. zasądza od Rektora Szkoły [...] w W. na rzecz skarżącej K. P. kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Prorektor ds. dydaktyki i studentów Szkoły [...] w [...] decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. wydaną na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1pkt 2 w związku z art. 17 pkt 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (Dz. U. 2013, poz. 267 z późn. zm., dalej: KPA) i w związku z art. 99 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 2012 poz. 572 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku K. P. o stwierdzenie nieważności decyzji Dziekana Studium Magisterskiego Szkoły [...] w [...] z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w sprawie skreślenia z listy studentów odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] dotyczącej skreślenia K. P. z listy studentów.

W uzasadnieniu decyzji podano, że wnioskiem z dnia [...] czerwca 2015 r. K. P. wystąpiła do Rektora Szkoły [...] w [...] o stwierdzenie nieważności decyzji nr [...] Dziekana Studium Magisterskiego [...] [...] w [...] z dnia [...] marca 2014 r. o skreśleniu jej z listy studentów z powodu niewniesienia opłat. Zarzuciła przedmiotowej decyzji, iż została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Wskazała, że będąc studentką studiów stacjonarnych nie miała obowiązku wnoszenia opłat co gwarantuje jej Konstytucja RP, a wszelkie wyjątki od tej zasady reguluje ustawa - Prawo o szkolnictwie wyższym. W ocenie prorektora żadna z podniesionych we wniosku przesłanek nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa. Organ wskazał, że art. 70 ust. 2 Konstytucji RP stanowi, że nauka w szkołach publicznych jest bezpłatna. Ustawa może dopuszczać świadczenie niektórych usług edukacyjnych przez publiczne szkoły wyższe za odpłatnością. W oparciu o tak skonstruowany zapis w Konstytucji, w ustawie w art. 99 ust. 1 pkt 2 ustawy z 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, przyjęto m. in. zasadę odpłatności za studia w przypadku powtarzania określonych zajęć na studiach stacjonarnych, związanym z niezadowalającymi wynikami z nauce. K. P. nie zaliczyła semestru letniego w roku akademickim 2012/13. W dniu [...] listopada 2013 r. zwróciła się z wnioskiem o wyrażenie zgody na powtarzanie drugiego semestru i taką zgodę otrzymała. Powtarzanie zajęć przez studenta studiów stacjonarnych stanowi podstawę do naliczenia opłat za studia. Opłatę za powtarzanie drugiego semestru naliczono według stawek wymienionych w umowie zawartej ze studentką w dniu [...] października 2012 r. W opisanej wyżej sytuacji brak jest podstaw do przyjęcia, aby wydana decyzja o skreśleniu z listy studentów naruszała prawo. Powyższa decyzja została podpisana przez Prorektora, [...] P. O..