Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 sierpnia 2016 r., sygn. III SA/Gl 8/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik Sędzia WSA Marzanna Sałuda po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi H. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowienie z [...] r. nr [...] Dyrektora Izby Skarbowej w K. , po rozpatrzeniu zażalenia H. S. , utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z [...] r. nr [...] w sprawie zaliczenia wpłaty w kwocie 38 444,30 zł na poczet zaległości w podatku od towarów i usług za sierpień 2004 r.

Organ orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Postanowieniem z [...]r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. działając w oparciu o art. 62 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2015 r., poz.613, w skrócie op) zaliczył na poczet zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za sierpień 2004 r. wpłatę z 7 kwietnia 2015 r. w kwocie 38 444,30 zł. Postanowienie zostało doręczone podatnikowi 28 maja 2015 r., który pismem z 2 czerwca 2015 r. wniósł zażalenie żądając jego uchylenie i uwzględnienie zarzutów w całości. Nadto wniósł o wydanie nowego, skorygowanego rozstrzygnięcia zawierającego żądane przez niego sprostowania i zmiany - przy ujęciu pełnych danych umożliwiających dokonanie weryfikacji dokonanych "rozksięgowań" spornych nadal obciążeń i płatności.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił:

1 nie powołanie w uzasadnieniu postanowienia właściwego numeru decyzji podatkowych, z której miał być realizowany tytuł roszczeniowy w podatku VAT w kwocie 38 444,30 zł. Podatnik zna istotę sprawy ale wymogi formalne dokumentu winny zostać dochowane,

2. nieujęcie przez Urząd Skarbowy nadpłat jako "depozyt" w rozumieniu Ordynacji podatkowej w sytuacji, gdy podatnik wyjaśnił, że uiszczając dobrowolnie pewne płatności na poczet "przestępczo wykreowanego przez organa długu" - od początku kwestionował przedmiotowy wymiar zobowiązań w podatku od towarów i usług za lata 2004/2005 i zarzucał bezprawność działania organów polskich w tym względzie (UKS, IS oraz sądów), a po wyczerpaniu krajowych środków odwoławczych wniósł skargę do ETPCz w Strasburgu, która obejmuje również wniosek o ugodowe załatwienie sprawy w części odnoszącej się do kwestionowanych przez niego płatności za okres IV/2004 do VIII/2005. Podkreślił, że zapłata zobowiązania - na tle zawisłości skargi przed ETPCz - nie wyklucza wciąż trwającego stanu sporności sprawy. Zdaniem skarżącego wszystkie dobrowolne płatności poniesione przez niego na rzecz urzędu skarbowego w tej sprawie winny być traktowane "księgowo" jako depozyt. Nadto Urząd Skarbowy nie jest tutaj organem egzekucyjnym, gdyż funkcję tę przejął (w ramach egzekucji łącznej) komornik sądowy w K., działający na podstawie postanowienia sygn. akt I [...]z [...] r. Sądu Rejonowego K., sygn. akt [...],