Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 lipca 2016 r., sygn. II SA/Ol 49/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (tj. Dz.U. z 2015r. poz. 612) dalej jako: u.g.h., wymierzył Spółce A (dalej jako: Spółka) karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie [...] numer [...], zidentyfikowanego przez biegłego jako [...], poza kasynem gry, tj. w Barze [...] w E. W uzasadnieniu podano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych w dniu [...] 2014r. funkcjonariusze celni ujawnili obecność trzech automatów do gier, w tym ww. automatu [...]. W toku rozpytania osoba grająca na wskazanym automacie poinformowała, że w dniu kontroli korzystała z automatu ze zmiennym szczęściem lecz ostatecznie wypłaciła z niego mniej więcej tyle samo pieniędzy, ile do niego wpłaciła. W celu ustalenia zasad jego działania dokonano oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na odtworzeniu przebiegu dostępnych na nim gier w wyniku którego stwierdzono, że gry odbywają się z ograniczoną ingerencją ze strony grającego, pozbawiony jest on możliwości wywierania wpływu na grę. Badany automat został zatrzymany i zabezpieczony w charakterze dowodu rzeczowego. Ustalono na podstawie umowy dzierżawy powierzchni lokalu zawartej w dniu [...] 2013r., że właścicielem ww. urządzenia jest Spółka A. Do materiału w sprawie została włączona także opinia biegłego sądowego z dnia 9 maja 2014r., dotycząca badania automatu, w której biegły stwierdził, że automat oferuje gry zawierające element losowości, programy gier są napisane z wykorzystaniem procedur losowych (pseudolosowych), dla grającego każda gra jest grą o charakterze losowym, ponieważ po uruchomieniu gry nie jest w stanie w żaden sposób wpłynąć na wynik gry, bądź przewidzieć końcowy układ symboli, umożliwia przeprowadzenie rozliczeń finansowych w oparciu o stany licznika, wypłaca bezpośrednio wygrane pieniężne monetami, gry organizowane są w celach komercyjnych. W świetle zebranego materiału dowodowego uznano, że automat do gry umożliwia prowadzenie gier o charakterze losowym, są to gry na automatach w rozumieniu przepisów art. 2 ust. 3-5 u.g.h. Wskazano, że Spółka urządzała gry na ujawnionym w lokalu automacie, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Okoliczności te zasadnym czynią wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ przedstawił stanowisko na temat notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Oceniono, że regulacje zawarte w przepisach u.g.h. nie mają charakteru przepisów technicznych w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego i jako takie nie podlegały procedurze uprzedniej notyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 1 tej dyrektywy. Wyjaśniono, że skoro przepisy u.g.h. nie zostały zakwestionowane i derogowane przez Trybunał Konstytucyjny, to tym samym nie ma podstaw do kwestionowania ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania.