Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 lipca 2016 r., sygn. I SA/Gl 106/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Beata Machcińska, Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 13 764 (trzynaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej: Kolegium) na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856 ze zm.) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925) po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A S.A. w K. (dalej: strona, Spółka) od decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. w kwocie [...] zł uchyliło w całości decyzję organu I instancji i określiło wysokość tego zobowiązania podatkowego w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano na wstępie, że w odwołaniu Spółka nie zgodziła się z opodatkowaniem gruntów, w odniesieniu do których w ewidencji gruntów i budynków jako właściciel został ujawniony Skarb Państwa, natomiast strona ujawniona była jako podmiot posiadający tytuł prawny oznaczony symbolem "go". Podniosła, że symbol ten nie został przewidziany dla oznaczenia tytułu prawnego podmiotu do dysponowania gruntem, a zatem nie można stwierdzić, czy ujawniony w ewidencji gruntów i budynków tytuł prawny mieścił się w zawartym w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.) katalogu tytułów, których istnienie przesądzało o obowiązku podatkowym. Kolejny zarzut dotyczył opodatkowania części gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako tereny mieszkaniowe według stawki przewidzianej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka podniosła, że organ I instancji nie wyjaśnił dlaczego działki o tym samym użytku gruntowym (zaliczone do terenów mieszkaniowych) raz potraktował jako niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a innym razem za związane z prowadzeniem tej działalności. Strona nie zgodziła się także z opodatkowaniem wyższą stawką gruntów zajętych pod garaże oraz samych garaży. Ponadto wskazała na szereg rozbieżności i nieprawidłowości w opodatkowaniu konkretnych wskazanych działek, wyjaśniając dostrzeżone uchybienia. Końcowo Spółka w obszernym uzasadnieniu przedstawiła swój pogląd dotyczący zdefiniowania urządzeń technicznych znajdujących się w wyrobiskach górniczych podlegających opodatkowaniu. Stwierdziła, że jej zdaniem, przedmiot opodatkowania mogą stanowić jedynie te urządzenia techniczne, które zapewniają eksploatację innego samodzielnego obiektu budowlanego zlokalizowanego w wyrobisku, względnie na powierzchni ziemi, ewentualnie takie urządzenie techniczne, które stanowi samodzielny obiekt o określonych cechach budowlanych (budowlę w rozumieniu prawa budowlanego). Nie może być natomiast opodatkowane urządzenie techniczne, które zapewnia możliwość korzystania z wyrobiska górniczego, w którym się znajduje lub innego wyrobiska; bowiem w takiej sytuacji dane urządzenie techniczne jako związane z wyrobiskiem, czyli obiektem innym niż obiekt budowlany nie może być uznane za urządzenie budowlane, a z racji tego, że nie stanowi samodzielnego obiektu nie może być uznane za obiekt budowlany. Spółka zarzuciła także organowi I instancji, że przyjmując do opodatkowania obiekty znajdujące się w wyrobiskach górniczych nie wykazał czy są one samodzielnymi obiektami budowlanymi w postaci budowli, czy też jednocześnie urządzeniami technicznymi związanymi z wyrobiskiem górniczym. Ponadto strona podniosła, że niedopuszczalne było ustalenie przez organ I instancji przedmiotu opodatkowania w oparciu o Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych oraz Klasyfikację Środków Trwałych. Nie może także wywodzić obowiązku podatkowego z nazwy danego obiektu, pod którą został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych, bowiem o kwalifikacji danego obiektu winny przesądzać jego cechy techniczno-użytkowe.