Postanowienie WSA w Bydgoszczy z dnia 13 lipca 2016 r., sygn. II SA/Bd 414/16

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędzia WSA Anna Klotz Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jakub Jagodziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Z.Z. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia odrzucić skargę

Uzasadnienie

II SA/Bd 414/16

UZASADNIENIE

Jak wynika z treści skargi przedmiotem zaskarżenia Z. Z. (skarżąca) uczyniła uchwałę Rady Miasta I. z dnia [...].01.2011 r., nr [...] w sprawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego Miasta I. na czterech terenach: w rejonach ul. [...], placu [...], al. [...] i ul. [...].

Uchwale tej zarzuciła naruszenie:

• ustawy z dnia 21.03.1985r. o drogach publicznych, poprzez pozbawienie niezbędnych parametrów drogi publicznej znajdującej się na działce [...]/3,

• ustawy z dnia 27.03.2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

• ustawy z dnia 23.07.2003r. o ochronie nad zabytkami,

• ustawy z dnia 7.07.1994r. prawo budowlane,

• rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.07.2009r. sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (§ 12 ust. 1),

• rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (§3 pkt.5 i 6),

• art. 1,2,7"9,21 ust. l, 32,64, 87 ust. l Konstytucji RP.

Skarżąca wniosła o:

• uchylenie skarżonej uchwały Rady Miejskiej,

• nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności,

• zasądzenie kosztów procesu i zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała między innymi, że jest właścicielką kamienicy przebudowanej/wybudowanej w 1905r. przy ulicy [...] w I.. Do kamienicy był dostęp od ulicy [...], która do 1962r. była głównym szlakiem komunikacyjnym miasta z tramwajami i autobusami, oraz od ul. [...] i ulicy [...] oraz od ulicy [...] poprzez ulicę równoległą do ulicy [...], z tyłu kamienic znajdujących się przy nich, a łączącej się z Placem [...], istniejącą w szczątkowej formie do dzisiaj, a spełniającej swoje funkcje drogowe do początku lat 90-ych, której nazwy nikt dziś nie zna. Z tyłu jej kamienicy ten stan komunikacyjny istniał do 1972 r., kiedy przeprowadzano badania archeologiczne na Placu [...], zmieniono zagospodarowanie terenu, zlikwidowano ulicę [...], usunięto ruch drogowy z Placu [...], umieszczono na nim chodniki i trawniki, choć do dzisiaj cały plac jest drogą publiczną. Wydzielono też z niego działkę [...]/3 na jego końcu, wzdłuż kamienic przy Placu [...] 1 i 1a, tworząc z niej nową drogę publiczną, łączącą się z opisaną drogą równoległą do ulicy [...], oraz będącą drogą konieczną do zaplecza mojej kamienicy, oraz łączącą się z nowopowstałą drogą na działce o numerze [...]/13, będącą łącznikiem z ciągiem drogowym przy ul. [...] i komunikującym nowopowstałą drogę z nim. Była to konieczność, gdyż poprzez drogę równoległą do ul. [...] oraz bramę wjazdową kamienicy przy ulicy [...], od nowej drogi publicznej na działce [...]/3 odbywał się ruch do przedsiębiorstw produkcyjno-usługowych firmy Społem, zlokalizowanych przy ulicy [...], istniejących tam od co najmniej 1963 r. do likwidacji Społem, na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku.