Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Po 574/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 czerwca 2016 r. wniosku skarżącego o zmianę prawomocnego postanowienia z dnia 18 lutego 2016 r. o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T. J. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki części obiektu budowlanego postanawia odmówić zmiany postanowienia z dnia 18 lutego 2016 r. o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/ Jakub Zieliński

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Wielkopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: WWINB) utrzymał mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] (dalej: PINB) nr [...] z dnia [...] 2015 r. (znak [...]), którą organ I instancji nakazał skarżącemu (dalej również: inwestor) rozbiórkę szczegółowo wskazanej w tej decyzji części obiektu budowlanego (stropu wykonanego nad [...] części budynku [...]) zlokalizowanego przy ul. [...] w [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny - w wyniku ponownego rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ze względu na uchylenie przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 lutego 2016 r. sygn. akt II OZ 100/160 wcześniejszego postanowienia tutejszego Sądu z dnia 10 września 2015 r. - postanowieniem z dnia 18 lutego 2016 r. odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu postanowienia tutejszy Sąd stwierdził, że: skarżący nie wykazał okoliczności potwierdzających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków; uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonalności decyzji nie wskazywało żadnych konkretnych okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania aktu jest zasadne, gdyż brak jest informacji uprawdopodobniających, że rozbiórka przedmiotowego stropu spowoduje wystąpienie po stronie skarżącego znacznej szkody lub trudnych od odwrócenia skutków - w szczególności strona nie wskazała jakichkolwiek danych pozwalających np. na oszacowanie kosztów oraz zakresu rozbiórki i ewentualnej odbudowy przedmiotowego stropu; strona nie wykazała też, że nie istnieją inne metody zabezpieczenia konstrukcji budynku lub że ich zastosowanie będzie wymagało szczególnie dużego nakładu sił i środków. Sąd stwierdził, że brak możliwości zastosowania innych metod zabezpieczenia przedmiotowego budynku nie wynika także ze znajdujących się w aktach sprawy pism autorów ekspertyz, na które powołuje się inwestor w skardze, tj. z pisma dr. inż. K. M. z dnia 8 kwietnia 2015 r. oraz mgr. inż. J. P. z dnia 7 kwietnia 2015 r., z których ostatni stwierdził jedynie, że rozbiórka stropu przy pomocy sprzętu udarowego mogłaby doprowadzić do katastrofy budowlanej, nie wskazując jednocześnie, aby niemożliwy był inny sposób przeprowadzenia rozbiórki. Zdaniem Sądu przedstawione ustalenia jednoznacznie wskazują na to, że ewentualne niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków wiąże się nie tyle z wykonaniem zaskarżonej decyzji, co z wykonaniem jej w określony, niewłaściwy sposób, polegający na użyciu sprzętu udarowego i wykonaniu rozbiórki części budynku bez odpowiedniego zabezpieczenia jego pozostałości.