Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Ol 681/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że spółka A (dalej jako: "Spółka") pismem z dnia 4 czerwca 2014r. zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej o przedłużenie zezwolenia z dnia "[...]" 2008r., nr "[...]" na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Uzasadniła, że zgodnie z wyrokiem TSUE z dnia 19 lipca 2012r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/13 i C-217/13, art. 138 ust. 1 ustawy o grach hazardowych zakazujący przedłużania zezwoleń, ma charakter techniczny i wobec braku jego notyfikacji nie może być stosowany

Postanowieniem z dnia "[...]"r., Dyrektor Izby Celnej odmówił wszczęcia postępowania w sprawie, na podstawie art. 165a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) zwanej dalej: "o.p." Organ ustalił, że przedmiotowe zezwolenie wydane zostało na okres 6 lat, tj. do dnia 11 grudnia 2014r. Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej cofnął w całości to zezwolenie. Decyzja ta doręczona została stronie w dniu 27 grudnia 2010r. Spółka wniosła odwołanie. W dniu 14 kwietnia 2011r. organ zawiesił postępowanie odwoławcze do czasu wydania wskazanego wyroku TSUE, a następnie w dniu 28 listopada 2012r. zawiesił postępowanie do czasu wydania opinii przez jednostkę badającą upoważnioną do badań technicznych automatów i urządzeń do gier. Organ ocenił, że jest związany własną decyzją o cofnięciu zezwolenia - zgodnie z art. 212 o.p. - mimo, że decyzja ta nie jest ostateczna. Podniósł, że wobec braku zezwolenia nie może dokonać jego przedłużenia, przestał bowiem istnieć w znaczeniu materilanoprawnym przedmiot postępowania, o przedłużenie którego wnosiła strona. Ponadto wskazał, że zgodnie z art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2009r nr 201, poz. 1540 ze zm.) zezwolenia, o których mowa w art. 129 ust. 1 nie mogą być przedłużane. Wyjaśnił, że nie jest uprawniony do oceny zgodności powołanych przepisów z Konstytucją, a jedynym organem uprawnionym do takiej oceny jest Trybunał Konstytucyjny. W konsekwencji również ewentualne uznanie niektórych przepisów ustawy o grach hazardowych za przepisy techniczne w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE i brak ich notyfikacji nie zmienia faktu, że ustawa weszła w życie w sposób skuteczny i stanowi część polskiego porządku prawnego.