Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Ol 603/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o udzieleniu zezwolenia na prowadzenie schroniska dla bezdomnych zwierząt oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy G. zezwolił A. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo P., w B., na prowadzenie działalności w zakresie prowadzenia schroniska dla bezdomnych zwierząt w miejscowości G., wskazując jako obszar działalności objętej zezwoleniem - schronisko dla bezdomnych zwierząt zlokalizowane przy nieruchomości B w G.

Pismem z dnia "[...]" Stowarzyszenie O., organizacja pożytku publicznego, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, wniosła o wszczęcie postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa poprzez brak określenia obszaru działalności objętej zezwoleniem. Podniesiono, że przedmiotowe zezwolenie nie zawiera wskazania obszaru działalności objętej zezwoleniem, lecz jedynie położenie schroniska dla bezdomnych zwierząt - zlokalizowanego przy nieruchomości B. W ocenie Stowarzyszenia pominięcie w treści decyzji określenia obszaru działalności schroniska pozostaje w oczywistej sprzeczności z przepisem art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który nakazuje obligatoryjne zawarcie takiego określenia w zezwoleniu. Zdaniem Stowarzyszenia określenie obszaru działalności jest merytorycznym przedmiotem wniosku oraz istotną treścią decyzji o zezwoleniu, a brak określenia "obszaru" powoduje zjawisko nieograniczonego przyjmowania do jednego schroniska zwierząt z wielu gmin i przepełniania schronisk, wbrew względom właściwej opieki nad nimi. Wskazano, że wprawdzie żaden przepis ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie precyzuje, że regulacja usług komunalnych wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 zamyka się w terytorium gminy, lecz wynika to nieodparcie z wykładni tych przepisów, gdyż zadanie opieki nad bezdomnymi zwierzętami, ich wyłapywania i umieszczania w schroniskach ustawodawca przypisał gminom.