Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Lu 893/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca),, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Wojtas, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych I. oddala skargę; II. przyznaje radcy prawnemu J. B. od Skarbu Państwa -Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2015 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania T. W. (dalej: skarżąca), utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy [...] przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r., znak: [...], o odmowie przyznania skarżącej pomocy w formie usług opiekuńczych,

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wyjaśniło, że organ pierwszej instancji odmawiając przyznania opisanego świadczenia opisał przebieg postępowania w sprawie i stwierdził, że przedłożone przez skarżącą dokumenty, to jest orzeczenie o stopniu niepełnosprawności oraz zaświadczenie lekarskie, nie zawierają wskazań do świadczenia usług opiekuńczych, a jedynie stwierdzenie, że wskazana jest pomoc osób drugich. Kwestia ustalenia właściwej dla stanu zdrowia pomocy w przedmiocie świadczenia usług opiekuńczych pozostawiona została uznaniu organu pomocy społecznej, który po ustaleniu sytuacji zdrowotnej wnioskodawcy, mając na względzie ustalony w aktach sprawy stan faktyczny podejmuje stosowną decyzję. Z ustaleń organu wynika, że skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, przy czym pozostaje ona w separacji sądowej z mężem, zamieszkującym w tym samym lokalu. W toku wywiadu środowiskowego stwierdzono, że skarżąca sprawnie porusza się po mieszkaniu, trudno zauważyć ograniczenia w funkcjonowaniu, kontaktuje się z sąsiadami, w związku z czym brak jest wskazań co do potrzeby korzystania przez nią z usług opiekuńczych. Organ również zaznaczył, że udzielenie wsparcia skarżącej w pracach na przydomowej działce (30 arów) nie mieści się w celach pomocy społecznej.