Orzeczenie
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. III SA/Gl 125/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Wiesner Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik Sędzia WSA Marzanna Sałuda (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w P. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi jest postanowieniem z dnia [...] r., znak: [...] , Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego utrzymujące w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] r., znak: [...] , odmawiające wydania zaświadczenia "A" sp. z o.o. w P. potwierdzającego, że "wykonanie otworu geotermalnego [...] jest zgodne z koncesją Nr [...] z dnia 7 grudnia 2009 roku na poszukiwanie i rozpoznawanie wód termalnych z utworów kredy dolnej i jury dolnej w miejscowości W. gm. P. , powiat p. , woj. mazowieckie, udzieloną przez Ministra Środowiska na rzecz "A" Sp. z o. o. ".
Stan sprawy jest następujący:
Wnioskiem z dnia [...] r., "A" Sp. z o.o. z siedzibą w P. , wystąpiła o wydanie zaświadczenia "potwierdzającego czy wykonanie otworu geotermalnego [...] jest zgodne z koncesją Nr [...] z dnia 7 grudnia 2009 roku na poszukiwanie i rozpoznawanie wód termalnych z utworów kredy dolnej i jury dolnej w miejscowości W. gm. P. , powiat p., woj. mazowieckie, udzieloną przez Ministra Środowiska na rzecz "A" Sp. z. o.o., a jeśli Prezes Urzędu dojdzie do wniosku, że tak to również o wydanie takiego zaświadczenia (...).
Postanowieniem z dnia 2 października 2015r., znak: [...] , wydanym na podstawie art. 219 w zw. z art. 217 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23), zwanej dalej "K.p.a.", Prezes WUG odmówił wydania zaświadczenia o żądanej treści.
W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że wnioskodawca nie wykazał swojego interesu prawnego uzasadniającego wydanie zaświadczenia, tj. nie wskazał przepisu prawa powszechnie obowiązującego, na podstawie którego można skutecznie żądać czynności organu administracji publicznej, do czego był obowiązany na mocy art. 217 § 2 pkt 2 K.p.a.