Wyrok WSA w Opolu z dnia 31 maja 2016 r., sygn. I SA/Op 71/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 maja 2016 r. sprawy ze skargi A S. A. w [...] na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji określającej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z 29 grudnia 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, po rozpatrzeniu zażalenia A S.A. w [...] (poprzednio B S.A. w [...] - dalej powoływana jako: skarżąca, Spółka, strona), utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta Opole z 3 listopada 2015 r. o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji Prezydenta Miasta Opole z 16 stycznia 2013 r. określającej stronie wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2010.

Zaskarżone postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z 16 stycznia 2013 r. Prezydent Miasta Opole określił skarżącej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za rok 2010 w wysokości 540.953 zł. Od decyzji tej Spółka wniosła odwołanie, które było przedmiotem odrębnego postępowania prowadzonego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu.

Postanowieniem z 3 listopada 2015 r. organ podatkowy I instancji nadał rygor natychmiastowej wykonalności własnej ww. nieostatecznej decyzji określającej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za rok 2010 w wysokości 540.953 zł.

W uzasadnieniu organ I instancji odwołał się do treści przepisu art. 239 b) § 1 i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - /dalej wskazywana również jako op/, wskazując, że decyzji nieostatecznej może zostać nadany rygor natychmiastowej wykonalności m.in. gdy okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (§ 1 pkt 4), a jednocześnie organ podatkowy uprawdopodobni, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane (§ 2). W związku z powyższym organ I instancji wyjaśnił, że na dzień wydania postanowienia okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania strony w podatku od nieruchomości za rok 2010, jest krótszy niż 3 miesiące, co świadczy o wystąpieniu przesłanki z art. 239 b) § 1 pkt 4 op Z tej przyczyny istnieje też prawdopodobieństwo, że zobowiązanie wynikające z decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2010, nie zostanie przez skarżącą wykonane.