Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 maja 2016 r., sygn. I SA/Lu 1243/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), WSA Małgorzata Fita Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi G. na interpretację indywidulaną Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidulaną; II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz G. kwotę [...]zł [...]) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną Minister Finansów, reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej [...] (organ), ocenił, że nie jest prawidłowe stanowisko G. (spółka, podatnik) dotyczące zasad rozliczania w czasie wydatków na remonty kapitalne, po stronie kosztów uzyskania przychodów, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zaskarżonej interpretacji indywidualnej organ wyjaśnił, że spółka przedstawiła we wniosku okoliczności (jako stan faktyczny i zdarzenie przyszłe), w których zajmuje się wytwarzaniem produktów chemicznych oraz nawozowych, w szczególności [...] oraz [...], [...] i [...]. Produkcja prowadzona jest przy użyciu specjalistycznych maszyn, urządzeń i linii produkcyjnych stanowiących środki trwałe, które zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2014.851 ze zm. - u.p.d.o.p.) podlegają amortyzacji. Księgi rachunkowe spółka prowadzi zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości - MSR/MSSF. Wiele z tych urządzeń zużywa się i są one remontowane. Remonty te, na gruncie bilansowym, uznawane są za remonty znaczące (kapitalne - o wyższej wartości, przeprowadzane cyklicznie, w regularnych odstępach czasu, co kilka lat). Prace remontowe są odnoszone do pojedynczych środków trwałych lub też do linii (instalacji) produkcyjnych. Zgodnie z MSR, koszty tych remontów zaliczane są do środków trwałych jako odrębne środki trwałe. Rozliczanie kosztów tych remontów dokonywane jest w czasie jako amortyzacja. Niemniej jednak remonty te nie stanowią ulepszenia środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p. W rezultacie ich przeprowadzenia nie zmienia się przeznaczenie danego środka trwałego, jego konstrukcja, czy sposób użytkowania. Istotą tych remontów jest doprowadzenie elementów danego środka trwałego do odpowiedniego stanu technicznego, zgodnie z jego dotychczasowym przeznaczeniem lub wymiana zużytych elementów na inne (nowe) dla przywrócenia warunków prawidłowego, pełnego użytkowania. Jest to zatem wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy, utracony lub zmniejszony wskutek eksploatacji. Zaliczenie wydatków do ponoszonych na remonty następuje z uwzględnieniem mającego miejsce postępu technicznego. Zdarza się bowiem, że wskutek postępu technologicznego wymienione części składowe, materiały,