Orzeczenie
Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 30 maja 2016 r., sygn. I SA/Gl 507/15
Prawo pomocy
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwestii wniosku o przyznanie stronie skarżącej prawa pomocy p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r.
Wraz ze skargą kasacyjną od powyższego wyroku pełnomocnik spółki wniósł o przyznanie jej prawa pomocy, załączając urzędowy formularz PPPr, w zakresie zwolnienia skarżącej od kosztów sądowych.
Pełnomocnik spółki zaznaczył, że nie dysponuje ona środkami pozwalającymi na poniesienie kosztów sądowych bez narażenia się na utratę płynności finansowej. Podkreślił, że skarżąca ponosi stratę z działalności gospodarczej (która za ostatni rok obrotowy wyniosła 1.005.941.812,80 zł), potwierdzającą brak środków na spłatę zobowiązań. Zaakcentował, iż wartość zobowiązań krótkoterminowych, według bilansu za 2014 r. zamykająca się kwotą 5.251.096.337,40 zł, jest wielokrotnie wyższa od środków znajdujących się na jej rachunku bankowym w wysokości 238.884.059,96 zł, obejmujących również środki Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i Funduszu Likwidacji [...]. Stwierdził, że skarżąca musi koncentrować się na bieżącej spłacie tych zobowiązań, przede wszystkim zaś - na wypłacie wynagrodzeń, na co miesięcznie przeciętnie przeznacza kwotę 262.300.000,00 zł. Skarżąca w ocenie pełnomocnika nie może być stawiana przed wyborem, czy posiadane środki przeznaczyć na powyższe cele, czy też na koszty sądowe. Pełnomocnik zaakcentował również, że kwota środków na rachunku bankowym skarżącej jest kilkakrotnie niższa od kwoty jej zobowiązań podatkowych i zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych, których regulowanie powinno być traktowane priorytetowo. Obowiązek zapłaty kosztów sądowych nie powinien zatem narażać spółki na niemożność wywiązania się z zapłaty tych zobowiązań.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right