Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Po 2041/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant ref. staż. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [..] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w A. decyzją z dnia [...], nr [...], określił B. B. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie [...] zł od przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży w dniu [...] lipca 2009 r. lokalu mieszkalnego położonego w B. przy ul. C. nr [...]..

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że B. B. (dalej jako: podatnik, strona, skarżący) w dniu [...] lutego 2008 r., na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności lokalu zgodne z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych, nabył lokal mieszkalny nr [...] położony w B. przy ul. C. nr [...]., wraz z przynależną piwnicą (akt notarialny Rep. A nr [...]). W dniu [...] lipca 2009 r. podatnik zbył ww. lokal mieszkalny wraz z przynależną piwnicą za kwotę [...] zł (akt notarialny Rep. A nr [...]). W toku postępowania podatkowego ustalono, że podatnik nie złożył we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym oświadczenia, że był zameldowany w sprzedanym w dniu [...] lipca 2009 r. lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia tego lokalu. W związku z powyższym stwierdzono, że podatnik nie spełnił warunku niezbędnego do skorzystania, z obowiązującego na moment zakupu lokalu, zwolnienia podatkowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm. - w skrócie: "ustawa o PDOF"), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., tzw. ulgi meldunkowej. Tym samym uznano, że osiągnięty przez podatnika dochód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu, na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o PDOF, podatkiem dochodowym w wysokości 19%. Ponadto organ I instancji wskazał, że nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku podatnika o przeprowadzenie dowodu w postaci bilingów rozmów telefonicznych przeprowadzonych przez podatnika z pracownikiem Urzędu Skarbowego w A. w okresie od [...] kwietnia 2009 r. do [...] lipca 2009 r., i postanowieniem z dnia [...] odmówił przeprowadzenia tego dowodu wyjaśniając, że dowód ten może jedynie potwierdzić fakt kontaktowania się podatnika z urzędem, a nie treść przeprowadzonych rozmów telefonicznych, w szczególności zaś dowód ten nie może przesądzić o błędnej lub prawidłowej informacji przekazanej podatnikowi przez pracownika urzędu w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej i konieczności złożenia stosownego oświadczenia o zameldowaniu.