Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. III SA/Lu 1560/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędziowie WSA Robert Hałabis, WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Michał Fiut, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi S. R. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok [...] oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z dnia [...] września 2015 r., nr [...], Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: ARiMR) utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w [...] z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], o odmowie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (dalej jako płatność ONW) na rok 2014.

Decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:

Pismem z dnia 15 maja 2014 r. S. R. złożyła wniosek o przyznanie pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na rok 2014. We wniosku zadeklarowano działki rolne położone na działkach ewidencyjnych o numerach: [...] (pow. 39,60 ha, część działki rolnej A), [...] (pow. 63,96 ha, część dz. rolnej A), [...] (pow. 63,26 ha, dz. rolna B), [...] (pow. 54,11 ha, dz. rolna C).

Przeprowadzona kontrola administracyjna (tzw. krzyżowa) wniosku wykazała nieprawidłowość polegająca na tym, że działki rolne znajdujące się na tych samych działkach ewidencyjnych zostały zgłoszone we wniosku o przyznanie płatności na rok 2014 przez spółkę I. [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: Spółka). Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego organ I instancji ustalił, że obydwie strony konfliktu kontroli krzyżowej wniosków o przyznanie płatności użytkowały sporne działki w różnych odstępach czasu. Notatki z interwencji policyjnych wskazują na wzajemne niszczenie upraw przez K. R. - męża a zarazem pełnomocnika wnioskodawczyni oraz pracowników Spółki, co potwierdza fakt ich użytkowania przez obydwie strony. Z dokumentacji zgromadzonej w toku postępowania wynika m.in., że K. R. zawarł w marcu 2014 r. z D. R. umowę dzierżawy obejmującą sporne grunty. W ocenie organu D. R. nie będąc w posiadaniu gruntów rolnych nie mogła zawierać umów dzierżawy. W ocenie Kierownika Biura Powiatowego doszło do stworzenia sztucznych warunków do przyznania płatności. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje na fakt bezprawnego wejścia na grunty nie będące w posiadaniu ani D. R., ani K. R., a zatem również niemożności dokonywania jakichkolwiek prac polowych na spornych działkach. W tej sytuacji organ stwierdził, że S. R. nie mogła prowadzić działalności rolniczej i utrzymywać grunty w dobrej kulturze rolnej oraz przestrzegać norm przez cały rok kalendarzowy, a zatem nie spełniła przesłanek do przyznania płatności. W związku z tym zadeklarowane do płatności działki rolne A, B i C zostały w całości wykluczone.