Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 lutego 2016 r., sygn. III SA/Wa 1240/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Agnieszka Cudna, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2016 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia[...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za sierpień 2013 r., oddala skargę

Uzasadnienie

1 U Z A S A D N I E N I E

Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych decyzją z dnia [...] września 2014 r., określił P. Spółka z o.o. (dalej: "Spółka", "Skarżąca" lub "Strona") wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w związku z nieterminowym przekazaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych za sierpień 2013 r. w kwocie 62 180 zł oraz w związku z niezgodnym z ustawą wykorzystaniem środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych za sierpień 2013 r. w kwocie 90 471 zł

Od ww. decyzji Spółka złożyła odwołanie uzupełnione pismem z dnia 15 października 2014 r. oraz pismem z dnia 10 lutego 2015 r. Zaskarżonej decyzji zarzuciła na podstawie art. 247 § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) - dalej "O.p." nieważność wobec wydania jej z rażącym naruszeniem poniższych przepisów prawa jak i wydania jej bez podstawy prawnej;

a) wydanie zaskarżonej decyzji z naruszeniem art. 122 w zw. z art. 180 § 1, art. 188 w zw. z art. 181 w zw. z art. 187 § 1 w zw. z art. 191, art. 197 § 1 O.p. poprzez:

- brak wyczerpującego zgromadzenia materiału dowodowego, poprzez nieuwzględnienie wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny, brak wyczerpującego, rzetelnego i wszechstronnego rozpatrzenia materiału sprawy, co doprowadziło Prezesa PFRON do poczynienia w zaskarżonej decyzji całkowicie dowolnych i nieuprawnionych, a przez to chybionych ustaleń faktycznych, co spowodowało brak pełnego wyjaśnienia podstawy faktycznej sprawy, a co za tym idzie zastosowanie błędnej podstawy prawnej zaskarżonej decyzji;