Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 stycznia 2016 r., sygn. IV SA/Wa 1459/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie sędzia WSA Leszek Kobylski (spr.), sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Protokolant ref. staż. Aleksandra Larkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest decyzja Rady Do Spraw Uchodźców (dalej: "Rada", "organ odwoławczy") z dnia [...] marca 2015 r. znak: [...], utrzymująca w mocy decyzję Szefa Urzędu Do Spraw Cudzoziemców (dalej: "Szef Urzędu", "organ I instancji") z dnia [...] grudnia 2014 r. znak: [...], wydaną w sprawie z wniosku D. K. (dalej: "skarżący") o odmowie nadania statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej.

Podstawą materialnoprawną zaskarżonej decyzji Rady stanowiły przepisy art. 89p ust. 1, art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r., poz. 680 ze zm.; dalej: "ustawa o ochronie") oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: "k.p.a.").

Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco :

W dniu 16 maja 2014 r. skarżący (obywatel [...]) złożył wniosek o nadanie mu statusu uchodźcy w RP. Wnioskiem została także objęta małżonka cudzoziemca (T. K.) oraz troje małoletnich dzieci (K. D., A. K., U. K.). Składając przedmiotowy wniosek cudzoziemiec oświadczył: "Ja wraz z moją żoną mieszkałem w [...]. My jesteśmy obywatelami [...], ja jestem narodowości [...], a żona [...]. W naszej miejscowości trwają ciągłe walki pomiędzy [...] z [...], a armią [...] i w tym regionie jest bardzo niebezpiecznie. Mnie i mojej rodzinie grożono, gdyż opowiedzieliśmy się po stronie [...]. W naszym mieście brak Milicji albo jakichkolwiek służb odpowiedzialnych za pilnowanie porządku, tam jest bardzo niebezpiecznie i bardzo dużo broni na ulicy, tam broń rozdają wszystkim tym, którzy chcą broń. Ja z obawy o bezpieczeństwo własne i mojej rodziny postanowiłem wyjechać do Polski". Z wniosku wynika ponadto, że cudzoziemiec nie był prześladowany, nie brał udziału w działaniach wojennych, nie należał do żadnej partii politycznej. Nie stosowano wobec niego przemocy fizycznej ani psychiczną. Wnioskodawca oświadczył, że nie był nigdy zatrzymywany lub aresztowany. Nie był skazany wyrokiem sądu, nie było prowadzone wobec niego żadne postępowanie sądowe, ani administracyjne. Cudzoziemiec oświadczył, że posiada wykształcenie średnie. W kraju pochodzenia pracował jako murarz, jednak nie był nigdzie oficjalnie zatrudniony. Jest wyznania [...]. Z [...] wyjechał w dniu 16 maja 2014 r. posługując się paszportem [...], wydanym 18 września 2013 r.