Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 października 2015 r., sygn. IV SA/Wa 685/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.), Protokolant ref. staż. Aleksandra Larkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2015 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy uchyla zaskarżoną decyzję
Uzasadnienie
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [....] Rada do Spraw Uchodźców (dalej również jako "Rada", "organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania G. M. (dalej: "skarżąca") od decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: "Szefa Urzędu") z dnia [...] maja 2014 r., nr [...], orzekającej o odmowie nadania skarżącemu statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej oraz nieudzieleniu zgody na pobyt tolerowany, utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję. Decyzją tą objęty został również syn skarżącej: G. M.
Przedmiotowa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] marca 2014 r. skarżąca, obywatelka [...], złożył wniosek o nadanie jej statusu uchodźcy. Oświadczyła, że mieszkała w miejscowości [...], położonej na [...]. Oświadczyła także, że na [...] była poddawana prześladowaniom ze strony oddziałów tzw. samoobrony krymskiej, jako osoba o poglądach [...], brała bowiem udział w protestach przeciwko aneksji [...]. Skarżąca wskazała, że obawia się o bezpieczeństwo swojego syna , który był poddawany szykanom w szkole oraz że na [...] dojdzie do czystek etniczno-religijnych, wymierzonych w osoby, które nie przyjęły obywatelstwa rosyjskiego oraz chrześcijan.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca przybył do Polski w grupie 32 osób pochodzących z [...], które wspólnie zdecydowały się na wyjazd. Członków tej grupy łączy wyznawana religia - należą oni do Kościoła "[...]". Po opuszczeniu [...] wszystkie te osoby trafiły do [...], a następnie do pobliskiej miejscowości [...], gdzie władze lokalne zapewniły im zakwaterowanie u prywatnej osoby. Cała grupa odczuwała dyskomfort z powodu korzystania z kosztownej pomocy osoby prywatnej i nie odczuwała dostatecznej ich zdaniem pomocy ze strony władz lokalnych. Po ogłoszeniu wyników referendum na [...], w którym większość uzyskali zwolennicy przyłączenia [...] do [...], cała grupa zdecydowała się na wyjazd z [....] do Polski. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy został złożony w trakcie przekraczania granicy państwowej.