Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. IV SAB/Wa 409/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi E.S. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. umarza postępowanie sądowe; 2. stwierdza, że bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz E.S. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 sierpnia 2015r. E.S. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność oraz przewlekłość postępowania administracyjnego prowadzonego przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy będącej przedmiotem decyzji Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] listopada 2014r. odmawiającej stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] września 1954r. L.dz.. [...]. Skarga zarzuca naruszenie art. 6, art.7, art. 8, art. 9, art. 12, art. 35 § 1-3 i art. 36 § 1-2 k.p.a. polegające na niezałatwieniu sprawy w kodeksowych terminach, w konsekwencji w rażącym przekroczeniu tych terminów oraz nieprzestrzeganiu ogólnych zasad kodeksowych.

Skarga wnosi o zobowiązanie Ministra Infrastruktury i Rozwoju do wydania decyzji administracyjnej w określonym terminie, stwierdzenie, że Minister dopuścił się bezczynności i przewlekłości oraz stwierdzenie, że ta bezczynność i przewlekłość miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenie Ministrowi Infrastruktury i Rozwoju grzywny w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., przyznanie od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz skarżącej sumy pieniężnej w wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.