Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Wa 943/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej p. w. Św. [...] w K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...], 2. zasądza od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącego Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej p. w. Św. [...] w K. kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...], działając na podstawie art. 104 § 1 k.p.a. oraz art. 12 pkt 2, 18 ust. 1 pkt 2, art. 22 i art. 35 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego ze skargi Z. F., nakazał Proboszczowi Parafii Rzymskokatolickiej p. w. Św. [...] w K. przywrócenie stanu zgodnego z prawem poprzez uaktualnienie danych osobowych Z. F., polegające na naniesieniu w księdze chrztów adnotacji o treści zgodnej z jego żądaniem, zawartym w "Oświadczeniu woli" z dnia [...] stycznia 2014 r.

Proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej p. w. Św. [...] w K. we wniosku z dnia [...] listopada 2014 r. do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych o ponownie rozpatrzenie sprawy zarzucił, że decyzja nie zawiera w treści wskazania faktów, które organ uznał za udowodnione; dowodów na których się oparł. Organ nie wskazał dlaczego odmówił wiarygodności i mocy dowodowej jego wyjaśnieniom oraz nie wskazał podstawy prawnej, z przytoczeniem przepisów prawa, które dają GIODO uprawnienie do określania kto należy do Kościoła katolickiego, zaś uzasadnienie prawne decyzji sprowadza się tylko do interpretacji uzasadnienia wyroków Naczelnego Sądu. Ponadto uznał za sprzeczne z ustawową definicją zbioru danych przyjęcie przez GIODO, że jeżeli księga chrztów zawiera informacje o wystąpieniu z Kościoła, to oznacza, że stanowi ona dwa zbiory danych: 1) zbiór danych osób należących do Kościoła i 2) zbiór danych osób nienależących do Kościoła. W jego ocenie kwestia przynależności lub jej braku do Kościoła Rzymskokatolickiego w żadnym przypadku nie dotyczy uprawnień lub obowiązków danej osoby o charakterze zewnętrznym, gwarantowanych przepisami powszechnie obowiązującego prawa. Określenie przesłanek nabycia przynależności osoby (wiernego) do Kościoła, faktycznych i prawnych skutków tego faktu oraz utraty przynależności (wystąpienia w różnych postaciach, normowanych przez prawo kanoniczne) pozostaje wewnętrzną sprawą Kościoła, wolną od reglamentacji prawnej ze strony państwa. Niezależnie od powyższego dodał, że ustawa o ochronie danych osobowych nie daje GIODO uprawnienia do nakazania administratorom danych zmiany treści danych osobowych w sytuacji, gdy dane osobowe są kompletne, aktualne i prawdziwe, a takimi danymi jest właśnie informacja o fakcie przyjęcia chrztu, odnotowana w księdze chrztu. Niezależnie od powyższego GIODO nie posiada kompetencji do wydania takiego nakazu, jako że wniosek Z. F. nie był wnioskiem o nakazanie uzupełnienia, uaktualnienia lub sprostowania danych osobowych.