Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Wa 546/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi N. w W. na postanowienie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia informacji niezbędnych do realizacji zadań kontroli skarbowej oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] marca 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. (dalej: "DUKS"), zwrócił się, na podstawie art. 7c ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. - o kontroli skarbowej (Dz.U. z 2011 r., Nr 41, poz. 214 ze zm.; dalej: "u.k.s."), do Prezesa Narodowego Banku Polskiego (dalej: "Prezes NBP") z żądaniem przekazania, w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia, kserokopii sprawozdań obejmujących okres od IV kwartału 2012 r. do chwili obecnej, sporządzonych przy użyciu formularzy PZ-KAN, przez przedsiębiorców wskazanych w ww. postanowieniu, wykonujących działalność kantorową na terenie województwa pomorskiego.

Organ kontroli skarbowej powołał się na treść art. 23 ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2013 r., poz. 908, ze zm.; dalej: "ustawa o NBP") oraz wyjaśnił, iż żądane dane pozwolą na zweryfikowanie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa przez podatników wskazanych w postanowieniu, którzy ze względu na adres siedziby podlegają właściwości miejscowej DUKS.

Pismem z dnia 21 marca 2013 r., P. W.- Pierwszy Zastępca Prezesa NBP złożył do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej (dalej: "GIKS") zażalenie na ww. postanowienie DUKS w G.

W uzasadnieniu zażalenia Skarżący wskazał, iż zaskarżone postanowienie skierowane zostało do Prezesa NBP, chociaż w jego treści nie powołano Prezesa NBP ani innego podmiotu, który miałby być zobowiązany. Jednocześnie, w zażaleniu przedstawione zostało stanowisko, iż przepisy u.k.s. nie mogą uchylać, wynikającej z regulacji zawartej w art. 23 ustawy o NBP, ochrony otrzymywanych przez NBP danych jednostkowych.