Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. IV SA/Wa 2877/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Kaja Angerman, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant ref. Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę

Uzasadnienie

I. Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] (dalej zaskarżoną decyzją") Wojewoda [...] (dalej "Wojewoda"), po rozpatrzeniu odwołania A. J. (dalej "skarżącego") od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], orzekającej o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w W., utrzymał decyzję Prezydenta w mocy.

II. Stan sprawy, poprzedzający wydanie zaskarżonej obecnie decyzji Wojewody z dnia [...] lipca 2015 r., przedstawia się w sposób następujący:

1. Wnioskiem z dnia [...] września 2014 r. H. J. (dalej "wnioskodawczyni"), tj. osoba posiadająca spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr [...] przy ul. [...] w W. (dalej "sporny lokal" albo "lokal"), zwróciła się do Prezydenta o wymeldowanie skarżącego (tj. syna wnioskodawczyni) z pobytu stałego w spornym lokalu (dalej "wymeldowanie ze spornego lokalu"). W uzasadnieniu wniosku skarżąca oświadczyła, że skarżący nie zamieszkuje w lokalu od wielu lat i nie ma z nim kontaktu.

2. Decyzją z dnia [...] maja 2015 r., wydaną na podstawie art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2015 r. poz. 388 j.t.), dalej "ustawy meldunkowej" albo "nowej ustawy meldunkowej", Prezydent orzekł o wymeldowaniu skarżącego ze spornego lokalu. W ocenie Prezydenta zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym w szczególności zeznania świadków, jak i informacje przekazane przez spółdzielnię mieszkaniową potwierdziły, że dotychczasowe miejsce zameldowania skarżącego nie stanowi już miejsca koncentracji jego aktywności życiowej.