Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. II SA/Lu 335/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska - Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Pawlos - Janusz, Protokolant Starszy asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 listopada 2015 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie lub nakazania wykonania urządzeń zapobiegających szkodom I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] listopada 2008 r. Prezydent Miasta P. wszczął postępowanie w sprawie z wniosku S. K., dotyczącego uciążliwości spowodowanych spływem wód deszczowych na jego nieruchomość, położoną przy ulicy [...] z nieruchomości przy ulicy [...] w P.. Wnioskodawca wyjaśnił, że jego nieruchomość oznaczona numerami: [...] jest zalewana przez Spółdzielnię Mieszkaniową [...] właściciela sąsiedniej nieruchomości nr [...] i [...]. Zalewanie występuje intensywnie podczas opadów deszczu i przebiega z terenu wzdłuż granicy działek. Woda przedostaje się pod fundamenty budynku, co prowadzi do jego nierównomiernego osiadania i zarysowań. Stan ten trwa od 2009 r. po podwyższeniu przez Spółdzielnię terenu o około 50 cm i wykonaniu skarpy ze spadkiem w kierunku jego działki.

Decyzją z dnia [...] września 2009 r. Prezydent Miasta P. odmówił wydania decyzji w sprawie nakazania Spółdzielni przywrócenia stanu wody na gruncie, argumentując, że oględziny działek nr [...] i [...] oraz działek nr [...] i [...] nie potwierdziły faktu naruszenia przez Spółdzielnię stosunków wodnych na gruncie.

Powyższa decyzja została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., które uznało, że ustalenie, czy w sprawie doszło do szkodliwej zmiany stanu wody na gruncie, należało ocenić w oparciu o wiadomości specjalne, których organ pierwszej instancji nie uzyskał.