Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. III SA/Kr 683/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Maria Zawadzka Protokolant Starszy referent Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 11 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie ewidencji gruntów I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz radcy prawnego A. S. - C. Kancelaria Radcy Prawnego ul. [...] w K kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.

Uzasadnienie

I.

Starosta decyzją z dnia [...] 2010 r. nr [...] odmówił aktualizacji danych ewidencyjnych w części kartograficznej i opisowej obrębu L, jednostka ewidencyjna J, przyjętego do zasobu Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjne-Kartograficznej w dniu 2 listopada 1994 r. pod numerem [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...].

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją z dnia [...] 2010 r. nr [...] utrzymał w mocy powyższą decyzję.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawomocnym wyrokiem z dnia 15 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 136/11 uchylił wskazane wyżej decyzje organów obydwu instancji. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że postępowanie administracyjne poprzedzające wydanie zaskarżonej decyzji przeprowadzone zostało z naruszeniem przepisów art. 7, art. 77 i art. 80 kpa, mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Organ odwoławczy ograniczył się bowiem do twierdzenia, że zmodernizowane działki ewidencyjne "odpowiadają" działkom sprzed modernizacji. Nie dokonano natomiast ustaleń, czy, a jeżeli tak to w jakim zakresie, granice działek na aktualnych mapach odbiegają od granic na mapach sprzed modernizacji ewidencji, a jeżeli tak, to jaka jest przyczyna takiego stanu rzeczy. Zdaniem Sądu, organy nie ustaliły, czy aktualny przebieg granic na mapach ewidencyjnych jest zgodny z materiałami źródłowymi, czy też aktualne odzwierciedlenie zakresu stanu władania na gruncie wynika z ewentualnego błędu organu, który oczywiście byłby błędem istotnym. Sąd wskazał, że żądając przedłożenia przez skarżącego stosownej dokumentacji geodezyjno-kartograficznej organy powinny jednoznacznie i wyczerpująco ustalić, wyjaśnić i uzasadnić, że istniejące w zasobie materiały źródłowe nie dają podstaw do wprowadzenia w drodze aktualizacji żądanych zmian a aktualne mapy są zgodne z tymi materiałami i tym samym wykluczyć istnienie błędów lub pomyłek, których naprawienie nie wymagałoby przedkładania przez skarżącego dokumentacji, o której mowa w § 46 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Sąd uznał zatem, że zaskarżona decyzja oraz decyzja ją poprzedzająca wydane zostały z naruszeniem przepisów postępowania wskazanych wyżej oraz art. - art. 8, 9 i 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd nakazał by prowadząc po raz kolejny postępowanie organy miały na uwadze konieczność procesowania zgodnie z regułami wynikającymi z powyższych przepisów celem należytego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i prawidłowego zastosowania przepisów prawa materialnego. Zdaniem Sądu, organy powinny przede wszystkim doprowadzić do dokładnego wyjaśnienia treści wniosku wszczynającego postępowanie. Dotychczasowe bowiem stanowisko organów polegające na sprowadzeniu treści żądania wniosku wyłącznie do zwiększenia powierzchni działek jest sprzeczne z twierdzeniami skarżącego, z których wynika, że zmiana powierzchni nastąpiła wskutek błędnego przedstawienia granic działek. Sąd wskazał, że w przypadku, gdyby okazało się, że żądanie sprowadza się wyłącznie do skorygowania powierzchni działek, organy powinny mieć na uwadze treść § 61 i § 62 w/w rozporządzenia. Ponadto organy powinny zwrócić uwagę na treść przepisu art. 107 § 3 kpa, z którego wynika jakim warunkom winno odpowiadać uzasadnienie decyzji administracyjnej.